Γάζα: Ο δάσκαλος που προσφέρει στα παιδιά λίγες στιγμές ηρεμίας

Σε έναν από τους πιο πυκνούς καταυλισμούς στο Ντέιρ αλ-Μπάλαχ, όπου ο θόρυβος των drones και των εκρήξεων δεν σταματά σχεδόν ποτέ, ένα διαφορετικό άκουσμα υψώνεται από τις σειρές των σκηνών: παιδικές νότες από κιθάρες, βιολιά και μικρά τύμπανα. Είναι το αυτοσχέδιο «σχολείο» του Αχμέντ Αμπού Άμσα, ενός δασκάλου μουσικής που προσπαθεί να χτίσει μικρές νησίδες ηρεμίας για τα παιδιά της Γάζας. Ο Αμπού Άμσα μετακινείται συνεχώς από τον Οκτώβριο του 2023, ακολουθώντας τις μετατοπίσεις των εκτοπισμένων οικογενειών. Ωστόσο, όπου κι αν σταθεί, στήνει μια νέα τάξη. Απλώνει τα λίγα όργανα που έχει συγκεντρώσει – μερικές φθαρμένες κιθάρες, ένα ζευγάρι βιολιά, τύμπανα φτιαγμένα για παιδικά χέρια – και αρχίζει από την αρχή. Τα παιδιά κάθονται γύρω του, συχνά διστακτικά στην αρχή, όμως μέσα σε λίγα λεπτά η ντροπή διαλύεται. Σήμερα έχει περίπου 60 μαθητές. Πολλά από τα παιδιά φτάνουν στη σκηνή του σιωπηλά, κουβαλώντας εβδομάδες φόβου και αϋπνίας. Φεύγουν όμως πιο ανάλαφρα, έχοντας περάσει ώρα παίζοντας μια απλή μελωδία ή χτυπώντας έναν ρυθμό σε κοινό τέμπο. «Η μουσική», λέει ο ίδιος, «είναι ένας τρόπος να ακούσουν κάτι που επιλέγουν μόνοι τους, όχι κάτι που επιβάλλεται γύρω τους».

Κάθε μάθημα γίνεται αυθόρμητη ομάδα. Παιδιά που δεν γνωρίζονταν αρχίζουν να συνεργάζονται, να μετρούν ρυθμούς, να μοιράζονται όργανα. Μερικά επιστρέφουν καθημερινά, ακόμη κι αν πρέπει να περπατήσουν για ώρα μέσα στον καταυλισμό. Για πολλούς, αυτές οι συναντήσεις είναι η μόνη σταθερότητα που έχει απομείνει. Ο Αμπού Άμσα γνωρίζει ότι το έργο του δεν αλλάζει την πραγματικότητα γύρω τους. Μπορεί όμως να προσφέρει στους μικρότερους ένα μικρό διάλειμμα από τον συνεχή θόρυβο του πολέμου — μια στιγμή όπου τα παιδιά της Γάζας θυμούνται τι σημαίνει να αναπνέεις χωρίς φόβο, έστω για λίγα λεπτά, μέσα από μια απλή μελωδία.