Βορίζια μακελειό: «Δεχτήκαμε απειλές ότι θα μας εκτελέσουν»

Το χωριό Βορίζια της Κρήτης ζει ακόμη υπό το βάρος μιας αιματηρής βεντέτας που στοίχισε τη ζωή σε δύο ανθρώπους και βύθισε μια ολόκληρη κοινότητα στο πένθος. Ανάμεσά τους και η 57χρονη Ευαγγελία Φραγκιαδάκη, που ταξίδεψε από τα Χανιά για να παραστεί στο μνημόσυνο του πατέρα της — και βρέθηκε νεκρή από σφαίρα στο στήθος. Ο αδελφός της, Κώστας Φραγκιαδάκης, περιγράφει με φωνή ραγισμένη τα γεγονότα που μετέτρεψαν μια μέρα μνήμης σε εφιάλτη. «Αντί για μνημόσυνο, κάναμε κηδεία», λέει, απορρίπτοντας κάθε φήμη περί “αβάτων” και αντιπαραθέσεων μεταξύ οικογενειών. «Το χωριό είναι για όλους, δεν υπάρχουν φέουδα. Αυτό που συνέβη δεν μας αξίζει». Το πρωί του Σαββάτου, καθώς συγγενείς αποχωρούσαν από το σημείο της έκρηξης που είχε προηγηθεί στο σπίτι της οικογένειας, ένα αυτοκίνητο —όπως περιγράφει— πέρασε με μεγάλη ταχύτητα και ο οδηγός, με το όπλο έξω από το παράθυρο, πυροβολούσε αδιακρίτως. «Η αδερφή μου έπεσε μπροστά μου. Νόμιζα πως λιποθύμησε, την κουβαλούσα με το παιδί της μέσα στα πυρά. Πάνω από τα κεφάλια μας σφύριζαν σφαίρες από Καλάσνικοφ. Είναι θαύμα που δεν θρηνήσαμε περισσότερους». Η ίδια η τραγωδία είχε προαναγγελθεί, λέει, από την έκρηξη στο σπίτι που ανακαινιζόταν λίγες ώρες πριν. «Είχαμε ειδοποιήσει την Αστυνομία, ήρθαν, είδαν την ένταση, αλλά έφυγαν. Το πρωί, όταν τους χρειαζόμασταν περισσότερο, δεν ήταν κανείς εκεί».

Ακολούθησε χάος, πανικός, κραυγές. «Πήρα δεκάδες φορές τηλέφωνο στις Μοίρες, δεν απάντησε κανείς. Έκανα ό,τι μπορούσα να αποφύγω το μακελειό, αλλά δεν τα κατάφερα. Εκείνοι που είχαν τη δύναμη να αποτρέψουν το κακό, ήταν απόντες». Σήμερα, η οργή έχει δώσει τη θέση της στον φόβο. «Δεχτήκαμε απειλές, λένε ότι θα μας εκτελέσουν όλους, ότι θα πετάξουν χειροβομβίδες. Δεν έχουμε απειλήσει κανέναν. Δεν κατηγορώ, ζητώ μόνο να σταματήσει αυτό. Δύο άνθρωποι χάθηκαν, άλλοι τραυματίστηκαν, οικογένειες διαλύονται. Πρέπει να επικρατήσει η λογική». Για την αδελφή του, τον άνθρωπο που βρέθηκε στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή, τα λόγια του είναι λιτά αλλά βαθιά: «Ήταν δοτική, καλή, γεμάτη φως. Μια αθώα ψυχή που δεν άξιζε να φύγει έτσι».