Λεωνίδας Ασκιανάκης: Ο 22χρονος Έλληνας που χαρτογραφεί το χάος της τροχιάς

Αν κάποιος αναζητήσει τον Λεωνίδα Ασκιανάκη, το μόνο που δεν πρέπει να περιμένει είναι μια απρογραμμάτιστη συζήτηση. Η μέρα του οριοθετείται σε αυστηρά ημίωρα από τις πέντε το πρωί ως αργά το βράδυ, γεμάτα τηλεδιασκέψεις, τεχνικές συναντήσεις και διεθνή calls με ειδικούς του διαστήματος. Στα 22 του, λειτουργεί σαν έμπειρο στέλεχος μιας πολυεθνικής, αλλά με την εμμονή ενός ανθρώπου που παλεύει καθημερινά με ένα πρόβλημα που οι περισσότεροι αγνοούν: το δάσος των συντριμμιών που πλέει πάνω από τα κεφάλια μας. Για τον ίδιο, η δουλειά δεν σταματά ποτέ. Ξενυχτά παρακολουθώντας αναφορές από κινεζικά διαστημικά κέντρα, ενημερώνεται για συγκρούσεις τροχιακών θραυσμάτων, παρακολουθεί ειδοποιήσεις κινδύνου που κατορθώνουν μετά βίας να φτάσουν στο ευρύ κοινό. Το γεγονός ότι ένας κινεζικός διαστημικός σταθμός παρέτεινε πρόσφατα την παραμονή του στο διάστημα, λόγω υποψίας πρόσκρουσης με άγνωστο αντικείμενο, για τον ίδιο αποτελεί απλώς άλλη μια υπενθύμιση του μεγέθους του προβλήματος.

Στην τροχιά της Γης περιφέρονται πλέον εκατοντάδες χιλιάδες θραύσματα. Από παροπλισμένους δορυφόρους και υπολείμματα εκτοξεύσεων, μέχρι κομμάτια διαστάσεων λίγων εκατοστών, δημιουργώντας ένα νεφελώδες περιβάλλον υψηλού κινδύνου. Ειδικοί της ESA προειδοποιούν ότι σε υψόμετρα γύρω στα 700–800 χιλιόμετρα έχουν σχηματιστεί πυκνές «συστάδες», που παραμένουν εκεί για αιώνες. Ένα κομμάτι μόλις ενός εκατοστού μπορεί να καταστρέψει έναν δορυφόρο, απελευθερώνοντας ενέργεια αντίστοιχη με μικρή έκρηξη. Ο Λεωνίδας το γνωρίζει καλά. Γι’ αυτό αποφάσισε να αφιερώσει την ενέργεια και τις γνώσεις του στην ανάπτυξη τεχνολογιών που θα χαρτογραφήσουν και σταδιακά θα μειώσουν αυτό το νέφος κινδύνου.

GERMANY STUDENT’S STARTUP TARGETS EARTH’S SPACE DEBRIS CRISIS

Leonidas Askianakis, a 22-year-old aerospace engineering student in Munich, founded Project-S to combat growing orbital space debris threatening satellites and astronauts.

His startup will deploy satellites… pic.twitter.com/oIsN5f9aea

— Info Room (@InfoR00M) November 18, 2025

Από το Αρκαλοχώρι στο παγκόσμιο διαστημικό οικοσύστημα

Το ενδιαφέρον του για το σύμπαν γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό της Κρήτης. Στο Αρκαλοχώρι συνήθιζε να παρατηρεί τον ουρανό χωρίς να φαντάζεται ότι πίσω από τη λαμπερή εικόνα κρύβονταν τόνοι συντριμμιών. Από μικρός ζητούσε να συμμετέχει σε διαγωνισμούς φυσικών επιστημών και η επιθυμία του να ασχοληθεί με το διάστημα δεν εγκατέλειψε ποτέ το μυαλό του. Η πρώτη του πανεπιστημιακή επιλογή ήταν η Σχολή Μηχανολόγων του ΑΠΘ. Πολύ σύντομα όμως ένιωσε πως το περιβάλλον δεν μπορούσε να τον τροφοδοτήσει με τις γνώσεις και τις δυνατότητες που αναζητούσε. «Έβλεπα ότι η τεχνολογία στα εργαστήρια υπολειπόταν πολλών ετών της διεθνούς πραγματικότητας», έχει πει σε παλαιότερη συζήτηση. Το αίσθημα αυτό τον οδήγησε στην αναζήτηση ενός πανεπιστημίου που θα του επέτρεπε να προχωρήσει πραγματικά μπροστά. Έτσι βρέθηκε στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM), ένα από τα ισχυρότερα ακαδημαϊκά περιβάλλοντα στην Ευρώπη στον τομέα της αεροδιαστημικής. Η μετακίνηση αυτή δεν ήταν απλώς αλλαγή πορείας· ήταν είσοδος σε έναν κόσμο που επιτέλους ταίριαζε στο όραμά του. Με υπερσύγχρονα εργαστήρια, προγράμματα υψηλού επιπέδου και συμπυκνωμένη γνώση, άρχισε να βυθίζεται σε έναν χείμαρρο μαθημάτων — ρομποτική, αστροφυσική, προηγμένα υπολογιστικά συστήματα, κβαντική τεχνολογία. Συγκέντρωσε τελικά 430 ECTS, αριθμό αντίστοιχο δύο πλήρων πτυχίων.

Η κρίσιμη στιγμή ήρθε αναπάντεχα. Ήταν Πάσχα του 2022 και είχε επιστρέψει στην Κρήτη για λίγες μέρες. Καθισμένος στο δωμάτιό του με ένα σημειωματάριο, άρχισε να αναζητά τρόπο να «δει» τα θραύσματα που παραμένουν αόρατα στα επίγεια ραντάρ. Μέσα σε μερικές ώρες σημείωσε την πρώτη μορφή μιας λύσης: έναν μικρό δορυφόρο εξοπλισμένο με εξελιγμένο ραντάρ και αλγορίθμους σάρωσης, ικανό να ανιχνεύει αντικείμενα από ένα έως δέκα εκατοστά. Η έμπνευση αυτή αποτέλεσε το θεμέλιο του μετέπειτα εγχειρήματός του. Η ιδέα δεν περιορίστηκε στη χαρτογράφηση. Στόχος ήταν να ανοίξει τον δρόμο για την εμπορικά βιώσιμη απομάκρυνση μεγάλων συντριμμιών με ρομποτικούς δορυφόρους. Ο ίδιος το έβλεπε ως ένα σχέδιο που θα άλλαζε τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος προστατεύει τις διαστημικές του υποδομές. Μια συζήτηση με την Airbus σε διεθνή έκθεση του Βερολίνου επιβεβαίωσε το ένστικτό του: ειδικοί του χώρου όχι μόνο κατανοούσαν το πρόβλημα, αλλά ενθαρρύνουν κάθε νέα λύση. Εκεί γεννήθηκε και το όνομα της εταιρείας του — Project S.

Η Ευρώπη αλλάζει ταχύτητα – η Γερμανία ανοίγει τον δρόμο

Την ίδια περίοδο, η Ευρωπαϊκή Ένωση εισήγαγε νέο κανονισμό που υποχρεώνει τους φορείς διαστημικών αποστολών να αναλαμβάνουν ευθύνη για τα απορρίμματά τους. Η συγκυρία λειτούργησε καταλυτικά: το Project S βρήκε όχι μόνο τεχνική σκοπιμότητα αλλά και θεσμικό υπόβαθρο. Το μεγαλύτερο όμως βήμα ήρθε από τη Βαυαρία, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει αποφασίσει να πρωταγωνιστήσει στο ευρωπαϊκό διαστημικό οικοσύστημα. Με επενδύσεις άνω των 245 εκατομμυρίων ευρώ και φιλοδοξία να καταστεί το «ευρωπαϊκό Silicon Valley του διαστήματος», η τοπική κυβέρνηση στηρίζει επιθετικά τις νεοφυείς εταιρείες της περιοχής. Όταν το Project S υπέβαλε τον φάκελό του, η απάντηση ήταν θετική: χρηματοδότηση ενός εκατομμυρίου ευρώ χωρίς παραχώρηση μετοχών. Για έναν νέο επιστήμονα, σημαίνει κάτι απλό και πολύτιμο: ελευθερία κινήσεων. Οι Αμερικανοί επενδυτές που συναντά σήμερα στη Silicon Valley δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι ένα ευρωπαϊκό κρατίδιο επενδύει τόσο γενναιόδωρα χωρίς να αξιώνει έλεγχο της εταιρείας. Αρκετοί μάλιστα ζητούν ως όρο συνεργασίας τη μετεγκατάσταση της εταιρείας στις ΗΠΑ — κάτι που ο Ασκιανάκης δεν έχει καμία πρόθεση να κάνει, αφού στη Βαυαρία έχει πλέον ό,τι χρειάζεται για να προχωρήσει.

Παράλληλα, η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση φαίνεται πως αναγνωρίζει πλέον ότι το διάστημα δεν είναι απλώς ένας τεχνικός τομέας αλλά πεδίο στρατηγικής σημασίας. Με επενδύσεις 35 δισεκατομμυρίων ευρώ για την ενίσχυση δορυφορικών συστημάτων, την παρακολούθηση της τροχιάς και την ανάπτυξη κρίσιμων υποδομών, η χώρα επιχειρεί να καταστήσει τη διαστημική βιομηχανία κομβικό στοιχείο της οικονομικής της πολιτικής. Το περιβάλλον αυτό δημιουργεί ευκαιρίες για εταιρείες όπως το Project S να αναπτυχθούν και να ενσωματωθούν σε διεθνή συστήματα ασφάλειας και παρατήρησης.

Η πρώτη αποστολή του Project S έχει προγραμματιστεί για το 2026. Στόχος: να αποδείξει ότι είναι δυνατό να χαρτογραφηθεί με ακρίβεια το περιβάλλον των μικροσυντριμμιών — και να αποτελέσει το πρώτο βήμα για έναν κόσμο όπου οι δορυφόροι μας θα διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο. Η πρόκληση είναι τεράστια, αλλά και η αποφασιστικότητα του νεαρού Έλληνα εξίσου μεγάλη. Σε μια εποχή όπου η τροχιά της Γης γεμίζει πιο γρήγορα από ποτέ, ο Λεωνίδας Ασκιανάκης φιλοδοξεί να βάλει τάξη στο χαοτικό τοπίο που απειλεί το μέλλον των διαστημικών επικοινωνιών. Από το Αρκαλοχώρι μέχρι τα εργαστήρια του Μονάχου και τις συζητήσεις με επενδυτές στη Silicon Valley, η πορεία του μοιάζει με σύγχρονη αστροναυτική ιστορία — με τον ίδιο να χαράζει τροχιά όχι γύρω από τη Γη, αλλά γύρω από ένα όραμα. Και αν κάτι είναι βέβαιο, είναι ότι η Ευρώπη τον χρειάζεται.

Πηγή: DW/ Ευθύμης Αγγελούδης