Ιράν: Η Goli Kouhkan και η σιωπή της διεθνούς κοινότητας

Νοέμβριος 6, 2025 - 09:25
 0
Ιράν: Η Goli Kouhkan και η σιωπή της διεθνούς κοινότητας

Μια νεαρή γυναίκα, θύμα παιδικού γάμου και χρόνιου εγκλεισμού στη βία, βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με την εκτέλεση στο Ιράν, εάν δεν καταφέρει να συγκεντρώσει ένα δυσθεώρητο χρηματικό ποσό για να εξαγοράσει την ίδια της τη ζωή. Η Goli Kouhkan, 25 ετών, κρατείται εδώ και επτά χρόνια στο διάδρομο του θανάτου στην κεντρική φυλακή του Γκοργκάν. Συνελήφθη σε ηλικία μόλις δεκαοκτώ ετών, κατηγορούμενη για συμμετοχή στον θάνατο του συζύγου της. Καταδικάστηκε σε qisas, δηλαδή «ανταπόδοση», μορφή τιμωρίας που προβλέπει τη θανατική ποινή ως μέσο αποκατάστασης της «δικαιοσύνης» σύμφωνα με τη σκληρή εκδοχή του ιρανικού ποινικού συστήματος. Για να αποφύγει την αγχόνη, η οικογένεια του θύματος απαιτεί την καταβολή 10 δισεκατομμυρίων ριάλ – περίπου 80.000 λίρες. Αν τα χρήματα συγκεντρωθούν έως τον Δεκέμβριο, η εκτέλεση θα ακυρωθεί. Αλλιώς, η διαδικασία θα προχωρήσει. Ακόμη και αν σωθεί, ένας από τους όρους είναι η οριστική της απομάκρυνση από την πόλη και η απαγόρευση κάθε επαφής με τον γιο της, ο οποίος σήμερα μεγαλώνει με τους παππούδες του από την πλευρά του πατέρα.

Η ζωή της Kouhkan ξετυλίγεται μέσα σε ένα σύστημα που στερεί τις γυναίκες – ιδιαίτερα όσες ανήκουν σε μειονοτικές και φτωχές κοινότητες – από κάθε δυνατότητα προστασίας ή επιλογής. Η ίδια προέρχεται από την κοινότητα των Μπαλούχ, μία από τις πιο περιθωριοποιημένες του Ιράν. Καθώς η οικογένειά της δεν είχε επίσημα έγγραφα, εκείνη μεγάλωσε χωρίς δικαιώματα, χωρίς πρόσβαση σε υπηρεσίες, χωρίς την παραμικρή θεσμική υπόσταση. Παντρεύτηκε τον ξάδελφό της στα δώδεκα. Στα δεκατρία έγινε μητέρα. Από τότε, η ζωή της ήταν ένας συνεχής κύκλος κακοποίησης, φόβου και εξουσίας από άλλους. Όταν κάποτε προσπάθησε να ξεφύγει και αναζήτησε καταφύγιο στο πατρικό της σπίτι, βρήκε κλειστές πόρτες. Ο πατέρας της φέρεται να της είπε πως «μια κόρη που έφυγε από το σπίτι του άντρα της επιστρέφει μόνο τυλιγμένη με σάβανο». Η οικογενειακή «τιμή» στάθηκε πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Κανείς δεν αναρωτήθηκε τι υπέφερε. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει.

Ο θάνατος του άνδρα της επήλθε όταν εκείνη τον είδε να χτυπά βάναυσα τον πεντάχρονο γιο τους. Τηλεφώνησε σε έναν συγγενή για βοήθεια, ακολούθησε συμπλοκή και ο άνδρας σκοτώθηκε. Η ίδια δεν προσπάθησε να καλύψει τίποτα. Κάλεσε ασθενοφόρο, κάλεσε την αστυνομία και είπε τι είχε συμβεί. Κατά την ανάκριση, όμως, χωρίς δικηγόρο και υπό πίεση, αναγκάστηκε να υπογράψει ομολογία — παρότι δεν γνωρίζει καν γραφή και ανάγνωση. Η υπεράσπισή της είχε χαθεί πριν καν αρχίσει. Η περίπτωση της Kouhkan δεν είναι εξαίρεση, αλλά μοτίβο. Τα τελευταία χρόνια, πολλές γυναίκες που είχαν παντρευτεί σε παιδική ηλικία, ζώντας εγκλωβισμένες στη βία και χωρίς πρόσβαση στον νόμο, κατηγορήθηκαν για τον θάνατο των συζύγων τους και εκτελέστηκαν. Η Samira Sabzian Fard οδηγήθηκε στην αγχόνη το 2023, σε υπόθεση παρόμοιας εξαναγκασμένης ένωσης. Η Fatemeh Salbehi συνελήφθη το 2008, σε ηλικία μόλις δεκαεπτά ετών, μετά τον θάνατο του άνδρα της, ο οποίος ήταν πολύ μεγαλύτερός της. Η ομολογία της ελήφθη χωρίς δικηγόρο, αργότερα την ανακάλεσε, αλλά η εκτέλεση προχώρησε. Η Zeinab Sekaanvand παντρεύτηκε στα δεκαπέντε και συνελήφθη στα δεκαεπτά, κατηγορούμενη για τον φόνο του συζύγου της που, όπως κατέθεσε, την κακοποιούσε επανειλημμένα. Αργότερα δήλωσε ότι δράστης ήταν ο κουνιάδος της, ο οποίος επίσης την είχε κακοποιήσει. Παρ’ όλα αυτά, το δικαστήριο δεν αναγνώρισε τίποτε από όσα βίωσε και η εκτέλεση εκτελέστηκε.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο: κορίτσια που δεν επέλεξαν τους συζύγους τους, γυναίκες που δεν είχαν ποτέ τη δυνατότητα να πουν «όχι», άνθρωποι που κακοποιήθηκαν για χρόνια και, όταν κάποια στιγμή η βία επέστρεψε στον θύτη, αντιμετωπίστηκαν χωρίς έλεος από το κράτος. Η νομοθεσία δεν συνεκτιμά την κακοποίηση, ούτε την παιδική ηλικία, ούτε το πλαίσιο εξουσίας. Η γυναίκα γίνεται ένοχη απλώς επειδή επέζησε. Η υπόθεση της Goli Kouhkan αναδεικνύει ένα σύστημα που δεν ενδιαφέρεται να προστατεύσει τις πιο ευάλωτες ζωές, αλλά να τις απαξιώσει και να τις χρησιμοποιήσει ως παραδειγματική τιμωρία. Ο χρόνος λιγοστεύει. Αν το ποσό δεν συγκεντρωθεί μέχρι τον Δεκέμβριο, μία ακόμη γυναίκα, που δεν είχε ποτέ επιλογές, θα χαθεί αθόρυβα, χωρίς δίκαιη υπεράσπιση, χωρίς δικαίωμα στη ζωή και στην επανεκκίνηση. Ένα παιδί που έγινε σύζυγος. Μια μητέρα που έγινε κρατούμενη. Και τώρα, μια γυναίκα που της απομένει μονάχα η ελπίδα ότι κάποιος, κάπου, θα ακούσει τη φωνή της πριν να είναι αργά.

Ποια είναι η αντίδρασή σας;

Μου αρέσει Μου αρέσει 0
Μη Αγαπημένο Μη Αγαπημένο 0
Αγάπη Αγάπη 0
Αστείο Αστείο 0
Θυμωμένος Θυμωμένος 0
Λυπημένος Λυπημένος 0
Ουάου Ουάου 0