Γαβριήλ Σακελλαρίδης: Τα «λαθάκια» σαν τον Νίκο Παππά που παραλίγο να κατέβει υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας είναι διαρκή

Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης σχολίασε με ανάρτησή του την επίθεση του Νίκου Παππά στον δημοσιογράφο Νίκο Γιαννόπουλο, αφήνοντας παράλληλα αιχμές για τον Αλέξη Τσίπρα. Υπενθυμίζεται ότι ο Τσίπρας είχε προτείνει τον Παππά ως υποψήφιο για τη δημαρχία της Αθήνας, πριν παραιτηθεί από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Σακελλαρίδης αναφέρθηκε και στις δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού στην Πάτρα για το λεγόμενο «αριστερόμετρο», επισημαίνοντας ότι δεν κατανοεί την έννοια αυτή, παρά τις προσπάθειες πολλών να τον «νουθετήσουν» και πρόσθεσε «Ξέρω τι θα πει αξιοπρέπεια σε αυτό που θέλεις να δείξεις ότι είσαι ως κόμμα το οποίο φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει όσους και όσες έχουν ανάγκη τη δικαιοσύνη».

Υπενθυμίζεται ότι ο Αλέξης Τσίπρας, στη δεύτερη παρουσίαση του βιβλίου του στην Πάτρα, άφησε αιχμές αναφορικά με τη δυνατότητα συνεργασίας των κομμάτων με την τωρινή κυβέρνηση.

Αναλυτικά η ανάρτησή του

«Γράφω αυτό το post, όχι μόνο για την προφανή καταδίκη της τραμπούκικης επίθεσης του Νίκου Παππά στον Νίκο Γιαννόπουλο, αλλά γιατί νιώθω υποχρέωσή μου να υπερασπιστώ την επαγγελματική και προσωπική αξιοπρέπεια του δημοσιογράφου, αλλά και για ένα χρήσιμο πολιτικό συμπέρασμα. Ο Νίκος Γιαννόπουλος είναι ένας εξαιρετικός δημοσιογράφος του πολιτικού ρεπορτάζ, πάντοτε σωστός και επίμονος, όπως οφείλει, στις ερωτήσεις του και με έγνοια πάντα τη διασταύρωση των πληροφοριών του. Εκτός από την επαγγελματική του ακεραιότητα, είναι ένας καταπληκτικός άνθρωπος, με φυσική ευγένεια και ηρεμία. Μου φαίνεται αδιανόητο ότι ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να του πουλήσει νταηλίκι και μαγκιά, πόσο δε μάλλον να τον γρονθοκοπήσει.

Το γεγονός ότι αυτός που τον τραμπούκισε ήταν ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και παρολίγον υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας (με μεγάλες πιθανότητες να είχε εκλεγεί), αποδεικνύει πόσο βαθιά είναι η σήψη της πολιτικής και της Αριστεράς, στα κόμματα που επικαλούνται το όνομά της. Και πόσο αυτή η “μεμονωμένη” ψηφίδα αποτελεί ένα κομμάτι της συνολικότερης εικόνας του προβλήματος της απαξίωσης της Αριστεράς, που σήμερα δεν πείθει και δεν εμπνέει, παρά τα φτιασιδώματα, τα damage controls και τις επιστροφές. Δεν ξέρω τι θα πει “αριστερόμετρο”, τόσα χρόνια δεν το έχω καταλάβει, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες αρκετών να μας νουθετήσουν.

Ξέρω τι θα πει αξιοπρέπεια σε αυτό που θέλεις να δείξεις ότι είσαι ως κόμμα, το οποίο φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει όσους και όσες έχουν ανάγκη τη δικαιοσύνη. Και πόσο σημασία έχει οι επιλογές των προσώπων να μην υπακούουν μόνο στην επικοινωνία, αλλά να συμβολίζουν το ήθος και τις αξίες αυτού που θέλεις ως Αριστερά να φέρεις στην κοινωνία. Όπως επίσης ότι στην πολιτική αριθμητική, η “πρόσθεση” δεν σημαίνει πάντα αύξηση των δυνάμεων, αλλά μπορεί να σημαίνει και μείωση, γιατί προσθέτεις “αρνητικό” αριθμό. Τα “λαθάκια” αυτά στην επιλογή των προσώπων δυστυχώς δεν είναι στιγμιαία. Είναι διαρκή, και τα πληρώνει η Αριστερά ως σήμερα».