Ασπίδα Αχιλλέα Ελλάδα – Ισραήλ: Άρχισαν οι επαφές

Η Αθήνα βρίσκεται σε μια από τις πιο κρίσιμες φάσεις αναθεώρησης της αμυντικής της πολιτικής, καθώς προχωρά σε διαβουλεύσεις με το Ισραήλ για την προμήθεια προηγμένων πυραυλικών συστημάτων που θα αποτελέσουν τον πυρήνα ενός νέου αντιεροπορικού πλέγματος προστασίας. Πληροφορίες από ανώτατες πηγές επιβεβαιώνουν ότι οι συνομιλίες αφορούν συστήματα πυροβολικού PULS και μια σειρά αντιαεροπορικών μέσων για το πρόγραμμα «Ασπίδα Αχιλλέας», μια πρωτοβουλία που επαναπροσδιορίζει συνολικά τη φιλοσοφία άμυνας της χώρας απέναντι στις απειλές νέας γενιάς. Η ελληνική κυβέρνηση έχει θέσει ως στρατηγικό στόχο την αναβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων σε ορίζοντα δεκαετίας, με επενδύσεις που αγγίζουν τα 28 δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι το 2036. Ο σχεδιασμός αυτός δεν αφορά απλώς την ανανέωση παλαιών ρωσικών συστημάτων, αλλά τη μετάβαση σε ένα εντελώς νέο μοντέλο, ικανό να υποστηρίξει την αποτροπή σε μια περίοδο που η ισορροπία ισχύος στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο τελεί υπό συνεχή δοκιμασία.

Σύμφωνα με κυβερνητικούς παράγοντες, η προμήθεια των 36 συστημάτων PULS της ισραηλινής Elbit, αξίας περίπου 650 εκατομμυρίων ευρώ, εντάσσεται σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό για την ανάπτυξη ενός πολυεπίπεδου «αντι-drone και αντιπυραυλικού θόλου» που θα καλύπτει κρίσιμες περιοχές της χώρας. Τα συστήματα αυτά προβλέπεται να αναπτυχθούν σε ευαίσθητες ζώνες του Έβρου και των νησιών, ενισχύοντας την αμυντική αρχιτεκτονική ακριβείας απέναντι σε απειλές ταχείας εκτόξευσης και ηλεκτρονικού πολέμου. Παράγοντες της ελληνικής πλευράς επισημαίνουν ότι ένα σημαντικό τμήμα του έργου θα εκτελεστεί από την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, στοιχείο που ενισχύει και την εθνική παραγωγική βάση. Η συμμετοχή ελληνικών εταιρειών εκτιμάται στο 25%, γεγονός που επιτρέπει τεχνογνωσία, προστιθέμενη αξία και προοπτική μελλοντικών εξαγωγών.

Η συνεργασία Αθήνας–Τελ Αβίβ δεν είναι μια συγκυριακή επιλογή. Βασίζεται σε μια ήδη διαμορφωμένη στρατηγική σχέση που έχει ενισχυθεί με κοινές ασκήσεις, διαλειτουργικότητα συστημάτων και την ύπαρξη κοινού κέντρου αεροπορικής εκπαίδευσης στη νότια Ελλάδα. Οι δύο χώρες έχουν οικοδομήσει έναν άξονα ασφάλειας τα τελευταία χρόνια, με γεωπολιτική διάσταση που επεκτείνεται από την ενέργεια έως την τεχνολογία αιχμής. Η Αθήνα αναζητά πλέον την οριστική αντικατάσταση των παλαιών αντιαεροπορικών OSA και TOR-M1, ενώ εξετάζει και τις μελλοντικές επιλογές για τα S-300. Παράλληλα, η στρατηγική ανανέωσης περιλαμβάνει την προμήθεια νέων stealth μαχητικών, σύγχρονων φρεγατών και υποβρυχίων από Ηνωμένες Πολιτείες και ευρωπαϊκά κράτη, διαμορφώνοντας έναν ενιαίο πυλώνα αεροναυτικής υπεροχής στο Αιγαίο.

Το ενδιαφέρον για τα ισραηλινά συστήματα είχε εκδηλωθεί ήδη από το 2024, όμως τότε οι συζητήσεις είχαν παγώσει λόγω των επιχειρήσεων στη Γάζα. Σήμερα, οι διαπραγματεύσεις επανεκκινούν σε νέο περιβάλλον, με την Αθήνα να επιδιώκει καθαρό χρονοδιάγραμμα, σταθερή μεταφορά τεχνογνωσίας και ενίσχυση των επιχειρησιακών της δυνατοτήτων απέναντι στις εξελίξεις στην περιοχή. Η ελληνική πλευρά επενδύει σε ένα σύνθετο γεωπολιτικό σχέδιο: αποτρεπτική ικανότητα, ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία, ενίσχυση της συμμαχίας με τις ΗΠΑ και ταυτόχρονα εμβάθυνση της συνεργασίας με το Ισραήλ. Η «Ασπίδα Αχιλλέας» δεν αποτελεί απλώς μια εξοπλιστική παραγγελία, αλλά τον ακρογωνιαίο λίθο ενός νέου δόγματος ασφαλείας που επιδιώκει να απαντήσει στις μεταβαλλόμενες μορφές απειλών, να ενισχύσει την εθνική αυτοπεποίθηση και να δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα ισχύος στην περιοχή.

Έμπειροι αναλυτές επισημαίνουν ότι η επιλογή της κυβέρνησης να επιταχύνει τις κινήσεις στο συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο συνδέεται με την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας, οικονομικής ανάκαμψης και ευρύτερης προετοιμασίας απέναντι στην τουρκική αμυντική πρόοδο. Σε αυτό το περιβάλλον, η Ελλάδα επιχειρεί να οικοδομήσει ένα νέο τεχνολογικό και στρατηγικό υπόβαθρο, ικανό να λειτουργήσει καθοριστικά για την ασφάλεια της χώρας την επόμενη δεκαετία. Η αναβάθμιση δεν αφορά πια την αποκατάσταση παλαιών ισορροπιών, αλλά τη διαμόρφωση ενός νέου συστήματος αποτροπής. Και η συζήτηση με το Ισραήλ φαίνεται πως αποτελεί μόνο την αρχή ενός ευρύτερου σχεδίου που θα επαναπροσδιορίσει τη θέση της Ελλάδας στο διεθνές περιβάλλον ασφάλειας.