11χρονος Ρόμαν Ουκρανία: Το αγόρι που σήκωσε όρθιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ρίγη συγκίνησης διαπέρασαν την αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο όταν ο 11χρονος Ρόμαν Ολέκσιβ ανέβηκε στο βήμα. Το παιδί, που το 2022 έχασε τη μητέρα του σε ρωσικό βομβαρδισμό και πέρασε πάνω από εκατό ημέρες στη ΜΕΘ πριν υποβληθεί σε περισσότερες από 35 χειρουργικές επεμβάσεις, μίλησε για τον πόλεμο, την απώλεια και τη δύναμη της επιβίωσης, προκαλώντας συναισθηματική κατάρρευση ακόμη και στη διερμηνέα που μετέφερε τα λόγια του. Περιγράφοντας εκείνη τη μοιραία ημέρα του Ιουλίου του 2022, ο Ρόμαν είπε: «Ήμουν με τη μητέρα μου στο νοσοκομείο όταν έπεσε μια βόμβα».

Ήταν η τελευταία στιγμή που την είδε ζωντανή. Ο μικρός θυμήθηκε πως αντίκρισε τα μαλλιά της κάτω από τα συντρίμμια πριν της ψιθυρίσει το τελευταίο του αντίο. Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε ένας ασύλληπτος αγώνας για την επιβίωσή του: εγκαύματα στο 45% του σώματος, εσωτερικά τραύματα, πολυήμερη καταστολή και μια μακρά σειρά επεμβάσεων μέχρι να σταθεροποιηθεί. Το κοινό συγκλονίστηκε όταν ο Ρόμαν, με αξιοθαύματη διαύγεια, κατέληξε: «Όταν είμαστε μαζί, είμαστε δυνατοί. Να μην εγκαταλείψετε ποτέ. Συνεχίστε να στηρίζετε την Ουκρανία και τα παιδιά της».

Από τα ερείπια στη θεραπεία – Το ταξίδι της σωτηρίας

Ο βομβαρδισμός στη Βίνιτσα σκότωσε 26 ανθρώπους, ανάμεσά τους και τη μητέρα του Ρόμαν. Το παιδί κατάφερε να συρθεί έξω από το κατεστραμμένο κτίριο, όμως οι γιατροί δεν ήταν βέβαιοι ότι θα επιβίωνε. Λίγες ημέρες αργότερα μεταφέρθηκε στο εξωτερικό μέσω του προγράμματος medevac της ουκρανικής κυβέρνησης, που δημιουργήθηκε με τη στήριξη του ΠΟΥ και της ΕΕ. Στη Δρέσδη, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, μια εξειδικευμένη ομάδα ανέλαβε την περίθαλψή του. Η μεταφορά ήταν εξαιρετικά δύσκολη: ο Ρόμαν βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση και χρειαζόταν καταστολή και μηχανική υποστήριξη της αναπνοής. Ο νοσηλευτής Τζόναθαν Βίνκε περιέγραψε μια αποστολή υψηλού ρίσκου, με απρόβλεπτα εμπόδια ακόμη και στα σύνορα Πολωνίας–Ουκρανίας. Παρ’ όλα αυτά, το παιδί έφτασε ζωντανό στο χειρουργικό κέντρο που θα του έδινε μια δεύτερη ευκαιρία. Ξυπνώντας στη Γερμανία, ο Ρόμαν βρέθηκε σε ένα περιβάλλον άγνωστο και ακατανόητο. «Νόμιζα ότι είμαι ακόμη στην Ουκρανία», είπε. «Όταν άκουσα τη νοσοκόμα να μιλά γερμανικά, κατάλαβα ότι είχα φύγει». Η άφιξη του πατέρα του υπήρξε για εκείνον η πρώτη πραγματική στιγμή ανακούφισης.

Interpreter breaks down in the European Parliament while translating for 11-year-old Ukrainian boy

The child, who was badly injured, recalled how he and his mother came under a Russian strike in Vinnytsia.

“It was the last time I saw my mother and could say goodbye to her,”… pic.twitter.com/HeB9DIUzrG

— NEXTA (@nexta_tv) December 11, 2025

Παρά τους φόβους ότι μπορεί να μη σταθεί ξανά στα πόδια του, ο Ρόμαν πάλεψε με αποφασιστικότητα. Η φυσικοθεραπεία συνδυάστηκε με χορό και μουσική· η προσπάθειά του να εκτελεί τις σύνθετες κινήσεις του ακορντεόν βοήθησε την ευλυγισία και την κινητικότητα των χεριών που είχαν γεμίσει ουλές. Σταδιακά, το παιδί ξαναβρήκε τη λειτουργικότητά του — και την αυτοπεποίθησή του. Η ιστορία του έγινε μικρού μήκους ταινία με τίτλο Romchyk, εμπνευσμένη από το όνειρό του να γίνει χορευτής. Μέχρι τα τέλη του 2024 είχε πλέον αφαιρέσει τη μάσκα συμπίεσης που φορούσε επί μήνες και επέστρεψε στην Ουκρανία. Μάλιστα, κατάφερε να κερδίσει το πρώτο βραβείο σε διεθνή διαγωνισμό ακορντεονιστών, σφραγίζοντας συμβολικά τη μεταμόρφωσή του από θύμα πολέμου σε ζωντανό παράδειγμα ελπίδας.