Παρασκευαΐδης – Ανδρουλάκης: “Απειλή για την ενότητα οι αποφάσεις της κεντρικής διοίκησης του ΠΑΣΟΚ”

Ο Παναγιώτης Παρασκευαΐδης στρέφει την κριτική του προς την ηγεσία του κόμματος, αποφεύγοντας να κατονομάσει ευθέως τον Νίκο Ανδρουλάκη, αλλά φωτογραφίζοντας ξεκάθαρα την «κεντρική διοίκηση». Επιχειρεί να μεταφέρει τη συζήτηση πέρα από τις τοπικές ισορροπίες, υποστηρίζοντας ότι το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τη Λέσβο, αλλά αγγίζει τον ίδιο τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις και ασκείται η ηγεσία. Χαρακτηρίζει όσα εξελίσσονται στο νησί ως «μία πρωτοφανή και συνάμα λυπηρή κατάσταση για τα πολιτικά δεδομένα της χώρας», περιγράφοντας ένα σκηνικό άτυπου προεκλογικού αγώνα, που –όπως σημειώνει– διεξάγεται χωρίς θεσμική ή οργανωτική κατοχύρωση. Στο επίκεντρο της κριτικής του τοποθετεί τον βουλευτή Επικρατείας Παναγιώτη Δουδωνή, τον οποίο κατηγορεί ότι έχει «αυτοανακηρυχθεί» υποψήφιος στη Λέσβο.

Σε αυτό το σημείο, ο βουλευτής Λέσβου ανεβάζει τους τόνους, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στις, όπως τις περιγράφει, «υπόγειες» διαβεβαιώσεις. Υποστηρίζει ότι ο κ. Δουδωνής κινείται έχοντας λάβει διαβεβαιώσεις «άνωθεν», στοιχείο που, κατά την άποψή του, μετατρέπει το ζήτημα από τοπική διαφωνία σε κεντρικό πολιτικό και ηθικό πρόβλημα. Ο Παναγιώτης Παρασκευαΐδης μιλά για «μέγα πολιτικό αλλά πρωτίστως ηθικό ζήτημα» που βαραίνει την κεντρική διοίκηση του κόμματος και προειδοποιεί ότι τέτοιες πρακτικές συνιστούν σοβαρή απειλή για την ενότητα, την οποία –όπως σημειώνει– όλοι επικαλούνται, αλλά δεν υπηρετούν έμπρακτα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα εσωκομματικής έντασης, μεταφέρει το βάρος στο επικείμενο συνέδριο, το οποίο δεν αντιμετωπίζει ως μια τυπική διαδικασία ανασυγκρότησης. Αντιθέτως, το παρουσιάζει ως καθοριστική καμπή για την επόμενη ημέρα του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και ως ευκαιρία αναγέννησης ή επανίδρυσης, με νέα πρόσωπα, καθαρούς κανόνες και σαφές πολιτικό στίγμα. Αναφερόμενος στο ζήτημα των μετεκλογικών συνεργασιών, ο βουλευτής Λέσβου υποστηρίζει ότι το μοναδικό κριτήριο θα πρέπει να είναι το πρόγραμμα και οι πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, αποφεύγοντας εκ των προτέρων αποκλεισμούς. Δεν «κλείνει την πόρτα» σε συνεργασίες, αρκεί –όπως τονίζει– να έχουν πολιτική βάση και προγραμματική συνοχή. Σε ό,τι αφορά ειδικά το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον Αλέξη Τσίπρα, επισημαίνει ότι, με τα σημερινά δεδομένα στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς, η απάντηση δεν μπορεί να είναι αντικειμενική ή μονοσήμαντη, αφήνοντας ανοιχτό το πεδίο για πολιτικές εξελίξεις που θα κριθούν από τις συνθήκες και τους συσχετισμούς της επόμενης περιόδου.