Τσίπρας – Πούτιν: «Η βοήθεια στην Ελλάδα είναι σαν να πετάω χρήματα στον σκουπιδοτενεκέ»

Στο κεφάλαιο που αφιερώνει στις διεθνείς επαφές του το κρίσιμο πρώτο εξάμηνο του 2015, ο Αλέξης Τσίπρας επανέρχεται σε μία από τις πιο πολυσυζητημένες συναντήσεις της περιόδου: εκείνη με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στην Αγία Πετρούπολη. Στην «Ιθάκη», που κυκλοφόρησε σήμερα, ο πρώην πρωθυπουργός περιγράφει το τι άκουσε από τον Ρώσο πρόεδρο –και όσα, όπως σημειώνει, δεν ήθελε να αφήσει στη σφαίρα των φημών. Σύμφωνα με την αφήγησή του, ο Πούτιν τού ξεκαθάρισε ότι η Μόσχα δεν προτίθεται να διευκολύνει οικονομικά την Ελλάδα εκείνη την περίοδο. Η απάντηση ήταν, όπως γράφει, «ωμή»: τα χρήματα που ζητούσε η Αθήνα θα ήταν «πεταμένα», και η λύση βρισκόταν αποκλειστικά στη συμφωνία με το Βερολίνο και την Άνγκελα Μέρκελ. Η συγκεκριμένη συνάντηση, όπως περιγράφει, ακολούθησε μια σειρά προσπαθειών να βρεθεί χρηματοδοτική ανάσα εκτός Ευρωζώνης. Ο Τσίπρας αναφέρεται στις επαφές που είχε δρομολογήσει με την Κίνα –συμπεριλαμβανομένης αποστολής Δραγασάκη και Κοτζιά στο Πεκίνο– για ενδεχόμενη αγορά ελληνικών ομολόγων ή εντόκων γραμματίων, με παράλληλες συζητήσεις για τον Πειραιά και σχέδια ευρύτερης οικονομικής συνεργασίας. Παράλληλα, στις 6 Μαΐου είχε απευθύνει προσωπικό αίτημα στον Πούτιν για μια περιορισμένη στήριξη μέσω αγοράς εντόκων, ύψους 200–300 εκατ. ευρώ.

Καμία από αυτές τις κινήσεις δεν απέφερε αποτέλεσμα. Όπως σημειώνει, ο ίδιος συνέχιζε σε διαρκή επικοινωνία με τον Αμερικανό υπουργό Οικονομικών Τζακ Λιου, ενώ με τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ μιλούσε «σχεδόν καθημερινά». Θυμάται ιδίως μια συνομιλία της 7ης Μαΐου, κατά την οποία ζήτησε να υπάρξει έκτακτο Eurogroup για να σταλεί θετικό μήνυμα στις αγορές. Η συνομιλία με τον Πούτιν, ωστόσο, δεν περιορίστηκε στα οικονομικά. Προς το τέλος, οι δύο άνδρες συζήτησαν για την ιστορία του Ψυχρού Πολέμου, με τον Τσίπρα να αναφέρεται ακόμη και στο γνωστό περιστατικό της «χαρτοπετσέτας» ή –όπως τον διόρθωσε χαμογελώντας ο Ρώσος πρόεδρος– του «τσιγαρόχαρτου» με το οποίο, το 1944, φέρεται να συμφωνήθηκαν οι σφαίρες επιρροής στα Βαλκάνια. Ο πρώην πρωθυπουργός συμπεραίνει ότι στη συνάντηση αυτή κατάλαβε οριστικά πως δεν υπήρχαν περιθώρια εξωτερικής στήριξης για να αποφευχθεί η συμφωνία με τους θεσμούς. «Χρειαζόταν να βρω το νήμα για να βγω από τον Λαβύρινθο», γράφει, περιγράφοντας εκείνη την περίοδο ως μια συνεχόμενη προσπάθεια να αποτραπεί το ενδεχόμενο «να πέσει η χώρα στα δόντια του Μινώταυρου».