Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος για τα Χριστούγεννα: «Στην ενότητα του Χριστού δεν υπάρχει σύγχυση»

Με αφορμή τον εορτασμό των Χριστουγέννων, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, απηύθυνε το καθιερωμένο μήνυμά του προς τους πιστούς, καλώντας όλους να στραφούν στο ουσιαστικό νόημα της μεγάλης αυτής γιορτής. Όπως τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, μέσα στον θόρυβο της καθημερινότητας και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η σύγχρονη κοινωνία, τα Χριστούγεννα αποτελούν μια ευκαιρία εσωτερικής σιωπής, περισυλλογής και πνευματικής ανανέωσης. Μέσα από το μήνυμά του, καλεί τους πιστούς σε επανανακάλυψη της ουσίας της ανθρώπινης ύπαρξης, της δύναμης της αγάπης και της ελπίδας που απορρέει από το πρόσωπο του Θεανθρώπου, καθώς ο βαθύτερος σκοπός της ζωής και της αξίας του ανθρώπου, αποκαλύπτεται στο πρόσωπο του Θείου Βρέφους, που γεννιέται «εν ταπεινώσει». Δεν περιορίζεται σε έναν τυπικό εορταστικό χαιρετισμό αλλά συνιστά πρόσκληση για ειρήνη, χαρά και αποδοχή της θείας παρουσίας, στοιχεία που κατά τη χριστιανική διδασκαλία, ολοκληρώνουν τη ζωή του ανθρώπου και ενισχύουν τη συνοχή των κοινωνιών. Το μήνυμα επιχειρεί να συνδέσει τη θεολογική σημασία της Γέννησης του Χριστού με τα υπαρξιακά και κοινωνικά ερωτήματα της εποχής. Μέσα από αναφορές στην ειρήνη, την ταπείνωση, την ενότητα και τον σεβασμό στη διαφορετικότητα, επιχειρεί να προσφέρει ένα πλαίσιο νοήματος απέναντι στις προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου.

Το μήνυμα του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου

«Αγαπητοί μου αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω, “Ο Λόγος σαρξ εγένετο και η Παρθένος έτεκε Θεόν ενανθρωπήσαντα”. Μια νέα ανθρωπότητα αναδύθηκε από το ταπεινό σπήλαιο και τα φτωχικά σπάργανα της Βηθλεέμ. Η ανθρωπότητα γνώρισε την αλήθεια: ότι “ο αληθινός άνθρωπος… αποκαλύφθηκε από τον Σωτήρα”. Η αλήθεια αυτή έχει συχνά αποτυπωθεί στον ηθικό ορίζοντα του κόσμου μας, άλλοτε συνειδητά και άλλοτε ασυνείδητα, άλλοτε με αναφορά στη θεία πηγή της και άλλοτε μέσα από εκκοσμικευμένες μορφές. Οι αντιφάσεις διατρέχουν την ιστορία, και το πολύμορφο ψεύδος, συχνά επώδυνο, φαίνεται πολλές φορές να επικρατεί. Δυστυχώς, οι συζητήσεις γύρω από την αλλοτρίωση του ανθρώπου έχουν γίνει πλέον κοινός τόπος. Ζούμε μέσα σε μια σύνθετη πραγματικότητα, κατακλυζόμενοι από αμέτρητες προκλήσεις, αντιμετωπίζοντας από τη μία πλευρά αρνητικές και απειλητικές συνθήκες και από την άλλη όμορφες προσδοκίες. Ανακύπτουν συνεχώς ερωτήματα για τον άνθρωπο, με το κεντρικό και επίμονο ερώτημα να παραμένει: ποιος είναι ο άνθρωπος;

Ας στρέψουμε τη σκέψη μας στο Βρέφος της Βηθλεέμ, το αρχέτυπο της ανθρωπότητας που εισέρχεται στην ιστορία. Τι έχει να μας πει; Είναι Εκείνος που μας υπενθυμίζει διαρκώς τον αγγελικό ύμνο της δόξας, που βιώνεται ως πηγή ειρήνης και τον οποίο καλούμαστε να επεκτείνουμε “επί γης” σε όλη την ανθρωπότητα. Είναι η εκούσια και απόλυτη φτώχεια του Θείου Βρέφους, η οποία ενέπνευσε εκατομμύρια ανθρώπους στο πέρασμα της ιστορίας να αντέξουν ακόμη και το μαρτύριο. Προσφέρει μια ριζική απάντηση στη δίψα του ανθρώπου για εξουσία, που μας βασανίζει σε κάθε επίπεδο. Είναι ο Θεάνθρωπος, Εκείνος που “τα πάντα εν εαυτώ ανακεφαλαιούται”, στον οποίο δεν υπάρχει διαίρεση, εκπληρώνοντας τη βαθιά επιθυμία της ύπαρξης για την ενότητα των πάντων. Στην ενότητα του Χριστού δεν υπάρχει σύγχυση· ο πλούτος των ιδιαίτερων χαρισμάτων δεν χάνεται. Διαφυλάσσεται η ομορφιά των φυσικών διαφορών και της ποικιλομορφίας, όπως και η ιερή δύναμη της ζωής και το δώρο της νέας ζωής».