Δήμαρχος με νύχια: 73 γάτες, ένας σκύλος και μια χελώνα ψηφίζονται στη Σόμερβιλ

Μοιάζει με πολιτική παρωδία, όμως είναι πραγματικότητα. Στη Σόμερβιλ της Μασαχουσέτης, μια κοινότητα που αγαπά το ποδήλατο και την ειρωνεία, το φετινό καλοκαίρι δεν συζητούσε ούτε για τον Μπάιντεν ούτε για τον Τραμπ, αλλά για μια εντελώς διαφορετική εκλογική αναμέτρηση: ποιος θα αναδειχθεί «δήμαρχος» της ποδηλατικής λωρίδας. Μόνο που οι υποψήφιοι δεν είναι άνθρωποι, αλλά… κατοικίδια. Η ιστορία ξεκίνησε τυχαία. Η Μπέρι, μια μαυρόασπρη γάτα με χαρακτηριστική κηλίδα στη μύτη, είχε γίνει γνωστή στη γειτονιά επειδή σύχναζε στην ποδηλατική διαδρομή. Οι κάτοικοί της νόμιζαν πως είχε χαθεί, ώσπου η οικογένειά της έβαλε μια αφίσα που έγραφε: «Η Μπέρι, δήμαρχος του bike path». Μια χιουμοριστική κίνηση, που ωστόσο εξελίχθηκε σε θεσμό: αν υπάρχει μία γάτα-δήμαρχος, γιατί να μην υπάρξουν κι άλλες υποψηφιότητες;

Η Μπέρι κατεβαίνει και φέτος υποψήφια, με σύνθημα «Make cats outside again» – υπέρ της ελεύθερης κυκλοφορίας των γατών στους δρόμους. Την πλαισιώνει μια ολόκληρη «οικογένεια εκστρατείας»: ο επτάχρονος Amias διευθύνει το επιτελείο, η πεντάχρονη Emmeline τρέχει την καμπάνια πόρτα-πόρτα και η μητέρα τους, Mallory, έχει αναλάβει την επικοινωνιακή στρατηγική. Το πρόγραμμα της Μπέρι προτάσσει «ενότητα της κοινότητας υπό την ανωτερότητα των γατών». Όμως η μάχη δεν είναι εύκολη. Ο βασικός της αντίπαλος, ο Orange Cat, ένας επτάχρονος πορτοκαλής γάτος, προβάλλει ως υπερασπιστής των «ελεύθερων και δίκαιων εκλογών» και δηλώνει ανοιχτά πόλεμο στους αρουραίους, με σύνθημα: «Θα τους φάω όλους». Και αν αυτοί εκπροσωπούν τις δύο όψεις μιας παραδοσιακής κόντρας, η Μινέρβα είναι το φαινόμενο που κανείς δεν περίμενε. Μαύρη, φουντωτή και μυστηριώδης, έγινε viral χάρη στην αφίσα της που γράφει απλώς μία λέξη: «CRIME». Χωρίς εξηγήσεις, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς προτάσεις. Μόνο ένα σκοτεινό σύνθημα που τη μετέτρεψε σε μύθο. Οι ιδιοκτήτες της λένε πως «δεν εμφανίζεται ποτέ στην ποδηλατική λωρίδα — έχει υπηκόους που την εκπροσωπούν».

Από εκεί και πέρα, οι υποψήφιοι πολλαπλασιάζονται με ρυθμούς προεδρικών εκλογών. Ο Cartwheel, γάτος με έντονη προσωπικότητα, δηλώνει ευθαρσώς ότι «μισεί τα ποδήλατα» και υπόσχεται λιγότερους ποδηλάτες και περισσότερη ασφάλεια για τις γάτες. Ο ίδιος φορά πάντα λουρί και μάλιστα έχει δημιουργήσει «δανειστική βιβλιοθήκη λουριών» για τα άλλα κατοικίδια της περιοχής. Τα αδέλφια Κλεμεντίν και Νιξ, δύο γάτες μόλις δύο ετών, κατεβαίνουν ως «δήμαρχος και αντιδήμαρχος» με φιλοζωική πλατφόρμα: καλλιέργεια catnip κατά μήκος της διαδρομής, καθιέρωση «ιερής ώρας ύπνου» χωρίς ενοχλήσεις και υποχρεωτική συναίνεση πριν από κάθε χάδι. Το πρόγραμμά τους έχει ενθουσιάσει τους νεότερους ψηφοφόρους της κοινότητας. Από την άλλη, ο μικρότερος υποψήφιος, ο τεσσάρων μηνών Έρνι, προωθεί ένα κοινωνικό πρόγραμμα που θα ζήλευε και μεγάλος πολιτικός: «adopt, don’t shop», καθολική υγειονομική κάλυψη και δωρεάν τροφή για όλα τα κατοικίδια. Ο Χιούγκο, ένας γάτος-διάσωσης, εισέρχεται στην κούρσα με «οικολογική ατζέντα»: να εξασφαλίσει πως ποτέ δεν θα κάνει τόσο ζέστη ώστε οι γάτες να μη μπορούν να βγουν έξω.

Οι «ανεξάρτητοι» και οι εκκεντρικοί

Δεν είναι όμως μόνο οι γάτες. Η Πικοσίτα, ένα τσιουάουα τριών ετών, κατεβαίνει με το σύνθημα «Κουραστήκατε από τους fat cat πολιτικούς; Είμαι όλα αυτιά», υποσχόμενη προστασία σε όλα τα μικρά ζώα της γειτονιάς. Ο Νάγκι, μια επτάχρονη χελώνα που μετακινείται στη τσέπη του ιδιοκτήτη της, κάνει εκστρατεία για την ανακύκλωση, εμπνευσμένη –όπως λένε– από το γεγονός ότι έχει φάει σκουπίδια «αρκετές φορές». Ο Κόρμπεν, ένας μαυρόασπρος γάτος, κατεβαίνει μαζί με τον άνθρωπό του, που είναι υποψήφιος για πραγματικός δήμαρχος της Σόμερβιλ. Οι αφίσες τους κρέμονται δίπλα-δίπλα: «Ηγεσία. Αξίες. Δράση» για τον άνθρωπο, «Ύπνος. Τόνος. Χάδια» για τον γάτο. Ακόμα και ο Βασίλ, ένας τιγρέ γάτος που δεν συμμετέχει επίσημα, έχει αυτοανακηρυχθεί «γενικός εισαγγελέας του bike path». Από το παράθυρό του επιτηρεί τους περαστικούς και υπόσχεται να πατάξει κάθε «έγκλημα» — ακόμη και το body shaming, αφού, όπως λένε οι ιδιοκτήτες του, «όλοι σχολιάζουν το μέγεθός του».

Ο μικρότερος υποψήφιος είναι ο Έρνι, ένα μαύρο γατάκι μόλις τεσσάρων μηνών

Η «εκλογή» αυτή, που ξεκίνησε ως αστείο, εξελίχθηκε σε πραγματικό κοινωνικό γεγονός. Οι αφίσες σκίζονται, οι υποψήφιοι κάνουν διαδικτυακές καμπάνιες, ενώ έχουν κατατεθεί ακόμη και «καταγγελίες» για υποστήριξη από τοπικούς κτηνιάτρους. Η ατμόσφαιρα είναι τόσο έντονη, που ένας από τους υποψηφίους, ο Πάιρατ, πέθανε αιφνίδια εν μέσω της κούρσας, αφήνοντας πίσω του ένα σύνθημα που συγκίνησε την κοινότητα: «Η δημοκρατία συνεχίζεται». Σήμερα, περισσότεροι από 73 υποψήφιοι —γατιά, ένας σκύλος και μια χελώνα— συμμετέχουν στη διαδικασία. Οι κάτοικοι ψηφίζουν διαδικτυακά, τα παιδιά κολλούν αφίσες στις αυλές και η ποδηλατική λωρίδα έχει μετατραπεί σε σκηνή πολιτικής φαντασίας και συλλογικού παιχνιδιού.

Πίσω από το χιούμορ, ωστόσο, κρύβεται κάτι ουσιαστικότερο. Οι κάτοικοι της Σόμερβιλ, μέσα από αυτή τη χιουμοριστική «εκλογική διαδικασία», βρήκαν έναν τρόπο να ξανασυνδεθούν. Να παίξουν με τους κανόνες της πολιτικής, να γελάσουν με τα στερεότυπα των εκλογών και να θυμηθούν ότι η συμμετοχή –ακόμη και μέσα από παιχνίδι– μπορεί να ενώσει. Σε μια εποχή που οι πραγματικές εκλογές χωρίζουν, η Σόμερβιλ απέδειξε ότι η δημοκρατία μπορεί να ξαναγεννηθεί ακόμη και μέσα από τα πιο απίθανα σύμβολα: μια ποδηλατική λωρίδα, μια αφίσα γάτας και ένα σύνθημα που λέει απλώς «CRIME». Εκεί, ανάμεσα στα ποδήλατα και τα περβάζια, γεννήθηκε μια νέα εκδοχή πολιτικής: τρυφερή, ειρωνική και απρόσμενα ανθρώπινη. Μια μικρή υπενθύμιση ότι η αληθινή δημοκρατία, όποια μορφή κι αν πάρει, αρχίζει πάντα με κάτι απλό — ένα χαμόγελο και μια ψιθυριστή υπόσχεση ότι «όλοι μπορούμε να είμαστε δήμαρχοι για λίγο».