7 Οκτωβρίου: Η μέρα που ο κόσμος αντίκρισε ξανά το πρόσωπο της βαρβαρότητας

Οκτώβριος 7, 2025 - 15:05
 0
7 Οκτωβρίου: Η μέρα που ο κόσμος αντίκρισε ξανά το πρόσωπο της βαρβαρότητας

Δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την πιο σκοτεινή μέρα στην ιστορία του σύγχρονου Ισραήλ – την 7η Οκτωβρίου 2023, όταν η Χαμάς εξαπέλυσε μια οργανωμένη και ανελέητη επίθεση σε πόλεις, κιμπούτζ και φεστιβάλ στο νότιο Ισραήλ. Ήταν ένα πρωινό που ξεκίνησε με πυραύλους και τελείωσε με εικόνες που πάγωσαν την ανθρωπότητα: σπίτια καμένα, παιδιά δολοφονημένα, γυναίκες βιασμένες, οικογένειες ολόκληρες σφαγμένες μέσα στα υπνοδωμάτιά τους. Η επίθεση ήρθε απροειδοποίητα, εν μέσω εορτασμών, μέσα στη σιγουριά ενός Σαββάτου ειρήνης. Εκατοντάδες μαχητές της Χαμάς πέρασαν τον φράχτη της Γάζας μεθοδικά, εξοπλισμένοι, με λίστες ονομάτων και σαφή αποστολή: να σκοτώσουν, να απαγάγουν, να εκφοβίσουν έναν λαό. Ήταν μια επιχείρηση που σχεδιάστηκε για να σπείρει τον τρόμο, μια μαζική πράξη βαρβαρότητας που δεν άφησε κανέναν ανεπηρέαστο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, περισσότεροι από 1.100 άνθρωποι σκοτώθηκαν μέσα σε λίγες ώρες, οι περισσότεροι άμαχοι. Από βρέφη λίγων ημερών μέχρι ηλικιωμένους που είχαν επιβιώσει του Ολοκαυτώματος. Η Χαμάς απήγαγε 251 ανθρώπους – γυναίκες, παιδιά, στρατιώτες, ηλικιωμένους. Ορισμένοι παραμένουν αιχμάλωτοι μέχρι σήμερα. Άλλοι γύρισαν στα σπίτια τους μόνο μέσα σε φέρετρα.

Δείτε ζωντανή εικόνα από το σημείο της σφαγής στο μουσικό φεστιβάλ Nova

Το χρονικό της σφαγής

Το πρώτο κύμα των επιθέσεων έπεσε γύρω στις 6:30 το πρωί, όταν ρουκέτες άρχισαν να εκρήγνυνται πάνω από τις συνοριακές κοινότητες. Σχεδόν ταυτόχρονα, ομάδες ενόπλων πέρασαν με μοτοσικλέτες, φορτηγά και παραπλανητικά drones το φράγμα ασφαλείας, επιτιθέμενες σε κιμπούτζ όπως το Μπε’ερί, το Κφαρ Άζα και το Νιρ Οζ. Οι εικόνες που κατέγραψαν οι πρώτοι διασώστες θύμιζαν πολεμικό μέτωπο: σπίτια διαλυμένα, πτώματα στους δρόμους, παιδικά παιχνίδια μέσα σε αίματα. Στο φεστιβάλ μουσικής Supernova, κοντά στο κιμπούτζ Ρεΐμ, η φρίκη πήρε τη μορφή μαζικής εκτέλεσης. Νέοι άνθρωποι που χόρευαν κάτω από τον πρωινό ήλιο δέχτηκαν τα πυρά ενόπλων που εισέβαλαν στο χώρο με μοτοσικλέτες και φορτηγά. Τουλάχιστον 360 σκοτώθηκαν. Κάποιοι βρέθηκαν αγκαλιασμένοι στο χώμα, άλλοι δολοφονήθηκαν την ώρα που προσπαθούσαν να κρυφτούν σε χημικές τουαλέτες ή μέσα στα αυτοκίνητά τους.

Μάρτυρες θυμούνται τους τρομοκράτες να ρίχνουν χειροβομβίδες σε καταφύγια, να πυρπολούν οικίες και να φωνάζουν στα αραβικά «Αλλάχου Άκμπαρ» ενώ τραβούσαν βίντεο με κινητά. Οι σκηνές αυτές έγιναν σύμβολο της απανθρωπιάς: η τρομοκρατία δεν ήθελε απλώς να σκοτώσει, αλλά να καταγράψει το κακό, να το διαδώσει ως μήνυμα τρόμου στον υπόλοιπο κόσμο.

Η Χαμάς δεν σταμάτησε στα σύνορα. Στα κιμπούτζ Κφαρ Άζα και Μπε’ερί, ολόκληρες οικογένειες εκτελέστηκαν μέσα στα σπίτια τους. Παιδιά δολοφονήθηκαν στις κούνιες τους, μητέρες βρέθηκαν καμένες αγκαλιά με τα μωρά τους, ηλικιωμένοι πυροβολήθηκαν στα κρεβάτια τους.

Οι κάτοικοι που γλίτωσαν περιγράφουν ώρες φρίκης: να κρατούν με τα χέρια τις λαβές των θυρών για να μη σπάσουν, να σβήνουν τις ανάσες των παιδιών για να μη τους ακούσουν. Στο Νιρ Οζ, οι στρατιώτες που έφτασαν μετά το μακελειό βρήκαν σπίτια μαυρισμένα, αίματα στους τοίχους, και δίδυμα βρέφη ζωντανά μέσα σε ένα καταφύγιο – τα μόνα που είχαν απομείνει από μια ολόκληρη οικογένεια. Η πραγματικότητα ξεπερνούσε κάθε φαντασία: οι επιθέσεις είχαν τον χαρακτήρα μαζικής εξόντωσης, όχι στρατιωτικής σύγκρουσης.

Τις επόμενες εβδομάδες, οι αποκαλύψεις για το μέγεθος της θηριωδίας προκάλεσαν παγκόσμιο σοκ. Εκθέσεις διεθνών οργανισμών, όπως το Human Rights Watch και το βρετανικό «Roberts Report», τεκμηρίωσαν δεκάδες περιστατικά ομαδικών βιασμών, ακρωτηριασμών και βεβήλωσης πτωμάτων. Γυναίκες εντοπίστηκαν με δεμένα χέρια, χωρίς ρούχα, με τραύματα από πυροβολισμούς στη γεννητική περιοχή. Ορισμένοι όμηροι, σύμφωνα με μαρτυρίες, υπέστησαν σεξουαλική κακοποίηση ακόμη και μετά την αιχμαλωσία τους. Η χρήση της σεξουαλικής βίας ως όπλο τρομοκρατίας και προπαγάνδας δεν ήταν τυχαία. Ήταν οργανωμένη, συστηματική, προμελετημένη. Μια ωμή υπενθύμιση ότι ο στόχος της Χαμάς δεν ήταν η «αντίσταση», αλλά η εξευτέλιση και η αποδόμηση κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Από τους 251 ανθρώπους που απήχθησαν, περίπου 48 παραμένουν αγνοούμενοι ή κρατούνται ακόμη στη Γάζα. Οι 20 εκτιμάται ότι είναι ζωντανοί – ανάμεσά τους παιδιά, ηλικιωμένοι, τραυματίες. Η Χαμάς εξακολουθεί να κρατά και τις σορούς δεκάδων νεκρών, ανάμεσά τους στρατιώτες και πολίτες. Οι οικογένειες τους ζουν καθημερινά ανάμεσα στην ελπίδα και την απελπισία. Η μητέρα ενός από τους ομήρους, η Χερούτ Νιμρόντι, δηλώνει πως «δεν ξέρει αν ο γιος της είναι ζωντανός ή νεκρός, αλλά δεν μπορεί να πάψει να ελπίζει». Η φωνή της συμπυκνώνει τη συλλογική ψυχή ενός έθνους που ακόμη δεν έχει συνέλθει.

Δύο χρόνια μετά, η πληγή της 7ης Οκτωβρίου παραμένει ανοιχτή. Ο πόλεμος στη Γάζα συνεχίζεται, οι βομβαρδισμοί δεν έχουν σταματήσει και οι συνομιλίες για κατάπαυση του πυρός στην Αίγυπτο κινούνται ανάμεσα στην ελπίδα και την απελπισία. Ο Ντόναλντ Τραμπ, με το νέο του ειρηνευτικό σχέδιο, προσπαθεί να επαναφέρει την προοπτική μιας συνολικής συμφωνίας που θα περιλαμβάνει την απελευθέρωση όλων των ομήρων και τον τερματισμό της Χαμάς. Ο ίδιος ο Μπενιαμίν Νετανιάχου παραδέχτηκε πρόσφατα ότι «ο πόλεμος πρέπει να τελειώσει στη Γάζα, εκεί όπου ξεκίνησε», δηλώνοντας την ελπίδα πως η βοήθεια της Ουάσιγκτον θα οδηγήσει σύντομα σε μια ειρηνευτική συμφωνία. Ωστόσο, το Ισραήλ γνωρίζει πως τίποτα δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο. Η εμπιστοσύνη χάθηκε μαζί με τις ζωές που αφανίστηκαν εκείνο το πρωινό.

Σήμερα, στο σημείο όπου κάποτε βρισκόταν το φεστιβάλ Supernova, έχει στηθεί ένα πρόχειρο μνημείο. Στην άμμο, ανάμεσα σε σκηνές και σπασμένα ηχεία, άνθρωποι αφήνουν λουλούδια, φωτογραφίες, μικρά σημειώματα με μια λέξη: “Never again”. Δεν είναι απλώς υπόσχεση δικαιοσύνης· είναι υπόσχεση μνήμης. Η 7η Οκτωβρίου δεν είναι μόνο μια ημερομηνία. Είναι μια κραυγή απέναντι στο σκοτάδι που μπορεί να επιστρέψει ανά πάσα στιγμή, όταν η μισαλλοδοξία ντύνεται ιδεολογία και η βαρβαρότητα βαφτίζεται “αντίσταση”. Είναι η υπενθύμιση ότι ο πολιτισμός δεν κατακτάται μία φορά για πάντα — πρέπει να τον υπερασπίζεσαι κάθε μέρα. Δύο χρόνια μετά, το Ισραήλ δεν πενθεί μόνο τους νεκρούς του. Πενθεί την αθωότητα που χάθηκε, την πίστη σε έναν κόσμο ασφαλή. Κι όσο οι οικογένειες των ομήρων κοιτούν τον ορίζοντα περιμένοντας ένα σημάδι, ολόκληρος ο πλανήτης οφείλει να θυμάται: εκείνη τη μέρα, η Χαμάς δεν επιτέθηκε μόνο στο Ισραήλ. Επιτέθηκε στην ίδια την έννοια της ανθρωπότητας.

Ποια είναι η αντίδρασή σας;

Μου αρέσει Μου αρέσει 0
Μη Αγαπημένο Μη Αγαπημένο 0
Αγάπη Αγάπη 0
Αστείο Αστείο 0
Θυμωμένος Θυμωμένος 0
Λυπημένος Λυπημένος 0
Ουάου Ουάου 0