Μητέρα 16χρονης Κυψέλη: «Κάποιοι την παρέσυραν, δεν ξέρω πού βρήκε το μαχαίρι»

Με βαριές κακουργηματικές κατηγορίες βρίσκεται αντιμέτωπη η 16χρονη που τραυμάτισε με μαχαίρι συμμαθήτριά της σε σχολικό συγκρότημα της Κυψέλης. Σε βάρος της ασκήθηκε ποινική δίωξη για απόπειρα ανθρωποκτονίας, παράνομη οπλοφορία εντός σχολικού χώρου και οπλοχρησία, αδικήματα που σκιαγραφούν τη σοβαρότητα του περιστατικού και επαναφέρουν στο προσκήνιο τα ελλείμματα πρόληψης και έγκαιρης παρέμβασης. Σύμφωνα με τις Αρχές, η ανήλικη είχε απασχολήσει επανειλημμένα την αστυνομία μέσα στο 2025. Σε προηγούμενα περιστατικά φέρεται να είχε επιτεθεί με κουζινομάχαιρο, ενώ είχε εντοπιστεί και στον Άγιο Παντελεήμονα να φέρει μαχαίρι μήκους 18 εκατοστών. Το ιστορικό αυτό, που πλέον εξετάζεται συνολικά, δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα για το αν υπήρξαν εγκαίρως τα αναγκαία «καμπανάκια» και αν ακολουθήθηκαν οι κατάλληλες διαδικασίες υποστήριξης.

Η μητέρα της 16χρονης, μιλώντας στο MEGA, περιέγραψε μια εικόνα αδιεξόδου και εξάντλησης, τονίζοντας ότι βασική της επιθυμία είναι να στηριχθεί ψυχολογικά το παιδί της. Όπως είπε, είχε αναζητήσει βοήθεια από ειδικούς και από το σχολικό περιβάλλον, χωρίς όμως –όπως υποστηρίζει– να βρει ουσιαστική ανταπόκριση. «Έκλεισα ψυχολόγο γιατί θέλω να τη βοηθήσω, όχι να τη βγάλουμε εγκληματία. Δεν είναι», ανέφερε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι όταν απευθύνθηκε στο σχολείο για ψυχολογική υποστήριξη, έλαβε την απάντηση πως «δεν έχει τίποτα το παιδί, είναι μια χαρά». Η ίδια περιέγραψε την κόρη της ως κλειστό χαρακτήρα, που δεν ανοιγόταν εύκολα και δεν μοιραζόταν όσα την απασχολούσαν. Δήλωσε άγνοια για το πώς και από πού προμηθεύτηκε το μαχαίρι, επισημαίνοντας ότι εργαζόταν πολλές ώρες και συχνά έλειπε από το σπίτι. Για παλαιότερο επεισόδιο τραυματισμού άλλου κοριτσιού το καλοκαίρι, σημείωσε ότι επρόκειτο για καβγά εφηβικής φύσης, χωρίς να γνωρίζει περισσότερες λεπτομέρειες.

Στην αφήγησή της κυριαρχεί η αίσθηση ότι προσπάθησε να κινητοποιήσει δομές χωρίς αποτέλεσμα. Όπως είπε, απευθύνθηκε σε δημόσιους ψυχολόγους, έκλεισε ραντεβού που δεν προχώρησαν ποτέ, ενώ επικοινώνησε και με το «Χαμόγελο του Παιδιού», χωρίς –κατά τα λεγόμενά της– να λάβει ουσιαστική στήριξη πέρα από τηλεφωνικές οδηγίες. Παράλληλα, περιέγραψε ένα βεβαρημένο οικογενειακό και οικονομικό περιβάλλον, με την ίδια να εργάζεται ακόμη και σε δύο δουλειές για να καλύψει τις ανάγκες τριών παιδιών. Αναφερόμενη στον πατέρα της ανήλικης, είπε ότι τα παιδιά τον βλέπουν περιστασιακά, χωρίς ουσιαστική οικονομική ή πρακτική στήριξη, ενώ επιβεβαίωσε ότι πρόκειται για συνταξιούχο αστυνομικό. «Τρέχω και δεν φτάνω», είπε, περιγράφοντας μια καθημερινότητα πίεσης και ευθύνης που την αφήνει, όπως σημείωσε, «παγιδευμένη και αβοήθητη».

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε και στη σχέση της κόρης της με το σχολείο. Υποστήριξε ότι είχε ζητήσει ραντεβού με ψυχολόγο ώστε να εξεταστεί ακόμη και το ενδεχόμενο κατ’ οίκον διδασκαλίας, αλλά –όπως ισχυρίζεται– αποθαρρύνθηκε με το επιχείρημα ότι «δεν θα σας δώσουν εύκολα χαρτί». Ο συνδυασμός κόστους, χρόνου και γραφειοκρατίας, όπως περιέγραψε, λειτούργησε τελικά ανασταλτικά. Παρά τις επανειλημμένες ενδείξεις ανησυχίας, η μητέρα επιμένει ότι στο σπίτι δεν υπήρχε βία και ότι η ίδια φρόντιζε τα παιδιά της όσο μπορούσε. «Τα άλλα μου παιδιά δεν έμπλεξαν ποτέ. Γιατί να φταίω εγώ;», διερωτήθηκε, υπογραμμίζοντας πως πιστεύει ότι η κόρη της παρασύρθηκε από παρέες και καταστάσεις που η ίδια δεν πρόλαβε ή δεν μπόρεσε να ελέγξει. Η υπόθεση βρίσκεται πλέον στα χέρια της Δικαιοσύνης.