Γιαμάλ Μπαρτσελόνα: «Λένε ότι χάρη σε εμένα ξαναβλέπουν μπάλα – Στα 18 η ζωή μου δεν είναι φυσιολογική»

Για όλους και για όλα μίλησε ο αστέρας της Μπαρτσελόνα, Λαμίν Γιαμάλ, στην εκπομπή «60 minutes» του «CBS», προχωρώντας σε μια κατάθεση ψυχής. Αναλυτικά, μίλησε για το πώς βιώνει το 18ο έτος της ηλικίας του, για την καταγωγή του, αλλά και τα πρώτα του βήματα μέχρι να εξελιχθεί σε ένα παγκόσμιο ποδοσφαιρικό φαινόμενο. Ο σούπερ σταρ της Μπαρτσελόνα αναφέρθηκε στα παιδικά του χρόνια στη φτωχική γειτονιά Ροκαφόντα, όπου έπαιζε σε αυτοσχέδια γήπεδα, αλλά και στη στήριξη της οικογένειάς του τότε και τώρα. Θυμήθηκε τη στιγμή που φωτογραφήθηκε με τον Λιονέλ Μέσι ως μωρό και σχολίασε την σύγκρισή του με εκείνον, ενώ δεν παρέλειψε να μιλήσει για το πώς θα ήθελε να χαράξει ένα δικό του δρόμο και να παραμείνει ταπεινός παρά το ότι πλέον η ζωή του δεν είναι «φυσιολογική». Επίσης, ανέλυσε τους λόγους που επέλεξε την εθνική Ισπανίας κι όχι το Μαρόκο.

Αναλυτικά όσα είπε για τη γειτονιά όπου μεγάλωσε και την αβεβαιότητα στα παιδικά του χρόνια:

«Ήταν μια γειτονιά όπου κανείς δεν ήξερε τι θα του συμβεί στη ζωή. Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν ήξερε αν θα γινόταν ποδοσφαιριστής, αρχιτέκτονας, ζωγράφος ή αν θα έβρισκε μια δουλειά. Βλέπεις τους γονείς σου να δουλεύουν, δεν μπορούν να είναι πάντα μαζί σου, και νιώθεις όχι άγχος αλλά αβεβαιότητα για το τι θα σου συμβεί».

Για τον Μέσι και τις συγκρίσεις:

«Είναι ο καλύτερος στην ιστορία. Και οι δύο ξέρουμε ότι δεν θέλω να γίνω ο Μέσι, και ο Μέσι ξέρει ότι δεν θέλω να γινω εκείνος. Θέλω να ακολουθήσω τον δικό μου δρόμο και αυτό είναι όλο».

Για το συναίσθημα όταν ο κόσμος σηκώνεται όρθιος και τον χειροκροτεί στο γήπεδο:

«Εκεί όπου μεγάλωσα στα γήπεδα που παίζαμε υπήρχαν, ας πούμε, τοίχοι όπου καθόντουσαν άνθρωποι, και νομίζω πως δεν υπήρχε καλύτερο συναίσθημα από το να τους κάνω να σηκώνονται, να γελούν με τους αντιπάλους. Νομίζω πως είναι το καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο, και είναι κάτι που μου το θυμίζει πολύ είναι όταν παίζω στο γήπεδο και οι φίλαθλοι σηκώνονται επειδή εκπλήσσονται από μια ενέργειά μου».

Για τους λόγους που αποφάσισε να εκπροσωπήσει την Ισπανία κι όχι το Μαρόκο:

«Σκεφτόμουν να παίξω με το Μαρόκο. Εκείνη την εποχή, το Μαρόκο είχε φτάσει στα ημιτελικά του Μουντιάλ, αλλά τη στιγμή της κρίσης, δεν αμφέβαλα ποτέ. Με όλη την αγάπη και τον σεβασμό που έχω για το Μαρόκο, πάντα ήθελα να παίξω στο EURO και στην Ευρώπη. Πιστεύω ότι το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο το παρακολουθούν περισσότερο και θεωρώ ότι είναι πιο κοντά στο υψηλότερο διεθνές επίπεδο. Και δόξα τω Θεώ, το κατάφερα. Αυτό με φέρνει επίσης πιο κοντά στο Μουντιάλ, με πιθανότητες να το κερδίσω. Τρέφω μεγάλη αγάπη για το Μαρόκο, γιατί είναι και η δική μου χώρα. Μεγάλωσα όμως στην Ισπανία, που επίσης νιώθω πως είναι η χώρα μου».

Lamine Yamal speaks honestly about his international decision, showing respect for Morocco but confirming his dream was always the Euros ️ pic.twitter.com/KuSTqGd5Eu

— Vuvuzela.foot (@vvzfoot) December 1, 2025

Για το τι θέλει να προσφέρει στους φιλάθλους:

«Μου έχουν πει ότι άρχισαν να βλέπουν ξανά ποδόσφαιρο εξαιτίας μου. Η μητέρα μου τώρα παρακολουθεί όλους τους αγώνες μου. Ο κόσμος εδώ είχε σταματήσει να φορά ποδοσφαιρικές φανέλες στο σχολείο, και τώρα αυτή η τάση έχει επιστρέψει. Ακόμα και οι τουρίστες, εδώ στη Βαρκελώνη, αγοράζουν τη φανέλα της Μπαρτσελόνα με το νούμερο 10 στην πλάτη. Αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω πολλά για τα όσα έχω καταφέρει».

Για το ότι δεν ζει ως φυσιολογικός 18χρονος:

«Ένα παιδί 18 χρονών σχολάει από το σχολείο και πάει σπίτι. Εγώ πάω στην προπόνηση και τέσσερις παπαράτσι είναι στο σπίτι μου και με ρωτούν για τη ζωή μου. Ανοίγω την τηλεόραση και είμαι στην τηλεόραση. Περπατώ στον δρόμο και βλέπω ένα παιδί να φοράει τη φανέλα μου. Θέλω να βγω για ένα ποτό και δεν μπορώ γιατί ο κόσμος θα με σταματήσει».

At 18, Lamine Yamal is a phenom for FC Barcelona. He doesn’t just score goals. He’s a master of improv, zigging and zagging with a flair that turns defenders’ efforts into slapstick comedy. https://t.co/ptDWGlqchz pic.twitter.com/WxGnmWNgPC

— 60 Minutes (@60Minutes) December 1, 2025