Θρίλερ στο Χιούστον: 16 πτώματα σε ποτάμια και έλη

Μια σειρά ανεξήγητων πνιγμών έχει σκορπίσει ανησυχία στο Χιούστον του Τέξας, καθώς 16 σοροί έχουν εντοπιστεί από την αρχή του έτους σε ποτάμια, έλη και κανάλια της περιοχής — πέντε εκ των οποίων μέσα σε μόλις λίγες ημέρες του Σεπτεμβρίου. Το μοτίβο των περιστατικών έχει προκαλέσει προβληματισμό στις τοπικές αρχές αλλά και αναβίωση των σεναρίων για τους περιβόητους Smiley Face Killers, μια θεωρία που εδώ και δύο δεκαετίες στοιχειώνει την αμερικανική εγκληματολογική φαντασία. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε το Fox News, τα θύματα είναι άνδρες και γυναίκες ηλικίας από 20 έως 60 ετών, ενώ πολλά περιστατικά παρουσιάζουν ανεξήγητες ομοιότητες: εξαφανίσεις χωρίς ίχνη πάλης, σώματα που ανασύρονται από τα νερά χωρίς εμφανή τραύματα και έλλειψη μαρτύρων. Παρότι η Αστυνομία του Χιούστον απορρίπτει κατηγορηματικά την εκδοχή ύπαρξης κατά συρροή δολοφόνου, έμπειροι ντετέκτιβ —ανάμεσά τους και ο απόστρατος αξιωματικός της NYPD, Κέβιν Γκάνον— θεωρούν ότι τα περιστατικά δεν είναι τυχαία. «Δεν έχουμε ξαναδεί τέτοια συχνότητα πνιγμών — σχεδόν έναν κάθε δεύτερη μέρα», δήλωσε ο Γκάνον, ο οποίος μελετά χρόνια την υποτιθέμενη δράση των “Smiley Face Killers”. Όπως εξήγησε, «οι δράστες φαίνεται να αισθάνονται ανίκητοι και να ενεργούν χωρίς φόβο, εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία των αρχών να αντιληφθούν το μοτίβο».

Η θεωρία των Smiley Face Killers γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’90, όταν πρώην αστυνομικοί υποστήριξαν ότι πίσω από δεκάδες ανεξήγητους πνιγμούς νεαρών ανδρών, κυρίως φοιτητών, στις ΗΠΑ και τον Καναδά, κρύβεται μια οργανωμένη ομάδα κατά συρροή δολοφόνων. Τα κοινά χαρακτηριστικά ήταν ανατριχιαστικά: τα θύματα εξαφανίζονταν μετά από βραδινή έξοδο, τα σώματά τους εντοπίζονταν μέρες ή εβδομάδες αργότερα σε ποτάμια, και κοντά στα σημεία ανεύρεσης υπήρχαν συχνά γκράφιτι με χαμογελαστά πρόσωπα (smiley faces). Παρά τις επίμονες έρευνες, καμία αστυνομική υπηρεσία δεν έχει επιβεβαιώσει ποτέ την ύπαρξη της ομάδας. Οι επικριτές της θεωρίας κάνουν λόγο για συνωμοσιολογικό αφήγημα, ενώ άλλοι θεωρούν ότι οι υποθέσεις απορρίφθηκαν βιαστικά λόγω έλλειψης συνεργασίας ανάμεσα στις πολιτειακές αρχές.

Ο αρχηγός της αστυνομίας του Χιούστον, Νόε Ντίαζ, προσπάθησε να κατευνάσει τις φήμες, δηλώνοντας: «Δεν υπάρχει καμία απόδειξη —το επαναλαμβάνω, καμία— ότι τα περιστατικά συνδέονται μεταξύ τους». Ο δήμαρχος Τζον Γουίτμαϊρ, από την πλευρά του, παραδέχθηκε ότι οι θάνατοι είναι «ανησυχητικοί», αλλά τους απέδωσε κυρίως σε αλκοόλ, ναρκωτικά και αστέγους πληθυσμούς που συχνάζουν κοντά στα 4.000 χιλιόμετρα καναλιών της πόλης. Ωστόσο, άλλοι ειδικοί, όπως ο Τζόζεφ Τζιακαλόουν, πρώην ντετέκτιβ της NYPD και καθηγητής Εγκληματολογίας, θεωρούν τις εξηγήσεις αυτές πρόχειρες:

«Έχεις 16 πτώματα. Δεν μπορείς απλώς να πεις ότι όλοι πνίγηκαν επειδή ήταν άστεγοι ή μεθυσμένοι. Δεν ξέρεις καν αν όλοι προέρχονται από την πόλη σου». Ο ίδιος ζητά πλήρεις νεκροψίες και τοξικολογικές αναλύσεις, για να διαπιστωθεί αν τα θύματα πέθαναν πριν πέσουν στο νερό ή αν ο θάνατος επήλθε από πνιγμό. Καθώς οι αναζητήσεις συνεχίζονται, οι κάτοικοι του Χιούστον ζουν με ανησυχία και καχυποψία. Τα κοινωνικά δίκτυα έχουν κατακλυστεί από θεωρίες και εικασίες, ενώ ομάδες εθελοντών κάνουν περιπολίες στα ποτάμια για να εντοπίσουν νέα ίχνη. Η αστυνομία, αν και προσεκτική στις δηλώσεις της, έχει ενισχύσει τις έρευνες και έχει ζητήσει τη συνδρομή του FBI, σε μια προσπάθεια να ξεκαθαρίσει αν πρόκειται για σύμπτωση, εγκληματικό κύκλωμα ή κάτι πολύ πιο σκοτεινό.