«Δεν Έχω Οξυγόνο» σε χωράφι: Συγκινητική κίνηση από αδελφό θύματος των Τεμπών
Το τεράστιο σύνθημα που σχημάτισαν σε χωράφι 100 στρεμμάτων

Σε μια βαθιά συμβολική κίνηση προχώρησε ο Κριστιάν Ρούτσι, ο οποίος έχασε τον αδελφό του στο τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό αγρογλυφικό με τη φράση «Δεν Έχω Οξυγόνο» σε μια έκταση 100 στρεμμάτων. Η φράση αυτή, που ακούστηκε σε ηχητικά ντοκουμέντα από επιβάτες του τρένου τη στιγμή της τραγωδίας, έχει γίνει σύμβολο του αγώνα για απόδοση ευθυνών και δικαιοσύνης. Οι τελευταίες αποκαλύψεις σχετικά με το ενδεχόμενο θανάτων από ασφυξία, σε συνδυασμό με τις ενδείξεις για μεταφορά παράνομων, εύφλεκτων υλικών στην εμπορική αμαξοστοιχία, έχουν προσδώσει νέες διαστάσεις στην έρευνα για τα αίτια του δυστυχήματος.
Μιλώντας στον Focus FM, ο Κριστιάν Ρούτσι εξήγησε τη διαδικασία δημιουργίας του μηνύματος: «Όλο αυτό ξεκίνησε από μία ιδέα. Πήγαμε στο χωράφι, το μελετήσαμε. Ούτε μαθηματικοί είμαστε, ούτε σαΐνια. Πήραμε ιμάντες και διαστάσεις από τις άκρες του χωραφιού για να δούμε σε ποιο πλαίσιο θα γίνει το ‘Δεν έχω οξυγόνο’. Η απόσταση μεταξύ των γραμμάτων ήταν περίπου 5 μέτρα. Το έργο ολοκληρώθηκε το περασμένο Σάββατο (15/2)». Ο φίλος και συνεργάτης του, Ανέστης, πρόσθεσε: «Μία εβδομάδα το σχεδιάζαμε. Το Σάββατο ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί, στις 06:00 – 07:00, και μετρήσαμε το χωράφι μέτρο μέτρο πριν ξεκινήσουμε».
Ο Κριστιάν Ρούτσι εξέφρασε την οργή του απέναντι στην κυβέρνηση, δηλώνοντας: «Υπάρχει κόσμος εκεί έξω που δεν είναι σαν εκείνους που μας κυβερνάνε. Είναι σαν μία μαφία. Θέλουμε να τους κάνουμε να μην έχουν αυτοί οξυγόνο». Αναφέρθηκε επίσης στο προσωπικό σοκ που βίωσε όταν έμαθε για την απώλεια του αδελφού του. «Ήμουν στον στρατό εκείνη τη νύχτα. Γύρισα από την υπηρεσία μου χωρίς να γνωρίζω ότι ο αδελφός μου ήταν στο τρένο».
Η μοιραία νύχτα
«Μου είπε ένας φαντάρος ‘έλα να δεις τι έγινε’. Δεν ήξερα τι συνέβαινε. Ήμουν σε σοκ βλέποντας τις εικόνες. Έπεσα για ύπνο με το κινητό μου σε σίγαση. Όταν ξύπνησα, είδα 80 αναπάντητες κλήσεις από τη μητέρα μου. Μέχρι να φτάσω στη Λάρισα, έκλαιγα ασταμάτητα. Ήταν σκηνές πολέμου. Ασθενοφόρα, κόσμος που έκλαιγε και έψαχνε τα παιδιά του. Έβγαιναν σακούλες από τα ασθενοφόρα. Μείναμε τέσσερις μέρες στο ξενοδοχείο μέχρι να ταυτοποιηθεί ο αδελφός μου», περιγράφει συγκλονισμένος. Το αγρογλυφικό του Κριστιάν Ρούτσι αποτελεί μια κραυγή αγωνίας και μια ισχυρή υπενθύμιση της ανάγκης για δικαιοσύνη, καθώς οι οικογένειες των θυμάτων συνεχίζουν να απαιτούν απαντήσεις για την τραγωδία στα Τέμπη.