Άρειος Πάγος διατροφή: Το βάρος στους παππούδες όταν ο πατέρας δεν ανταποκρίνεται οικονομικά

Μια πρωτοφανής απόφαση του Αρείου Πάγου ανατρέπει τη μέχρι σήμερα νομολογιακή πρακτική, μετακυλίοντας την ευθύνη καταβολής διατροφής στους παππούδες και τις γιαγιάδες από την πλευρά του πατέρα, όταν εκείνος αθετεί την υποχρέωσή του απέναντι στο ανήλικο παιδί του. Η υπόθεση αφορά ένα ζευγάρι που παντρεύτηκε το 2005 και απέκτησε ένα κοριτσάκι το 2011. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο γάμος λύθηκε, με το δικαστήριο να αναθέτει την επιμέλεια στη μητέρα και να ορίζει μηνιαία διατροφή 500 ευρώ από τον πατέρα. Εκείνος, ωστόσο, κατέβαλλε το ποσό μόνο για λίγους μήνες, μειώνοντάς το αυθαίρετα στα 200 ευρώ. Η μητέρα προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, εκδόθηκε επιταγή πληρωμής, όμως η εκτέλεσή της αποδείχθηκε αδύνατη, καθώς ο πρώην σύζυγος είχε μεταφέρει τη δραστηριότητά του στη Βουλγαρία, όπου, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, ζει πολυτελώς, διαθέτει ακριβά αυτοκίνητα και συμμετέχει σε αγώνες ράλι, αποκρύπτοντας τα πραγματικά του εισοδήματα. Η γυναίκα, μαζί με την ανήλικη κόρη της, φιλοξενείται στο σπίτι των γονέων της, οι οποίοι καλύπτουν όλα τα βασικά έξοδα, ενώ εκείνη εργάζεται περιστασιακά με περιορισμένο εισόδημα.

Οι παππούδες από την πατρική γραμμή, αντίθετα, διαθέτουν σημαντική ακίνητη περιουσία και σταθερά εισοδήματα. Ο παππούς λαμβάνει σύνταξη 800 ευρώ και επιπλέον έσοδα 1.056 ευρώ από μισθώματα, ενώ η γιαγιά είναι ιδιοκτήτρια οικογενειακής βιοτεχνίας με δηλωμένα ετήσια έσοδα άνω των 200.000 ευρώ. Παρ’ όλα αυτά, αρνήθηκαν να πληρώσουν το ποσό των 280 ευρώ που είχε επιδικάσει το Εφετείο, προσφεύγοντας στον Άρειο Πάγο για να ακυρώσουν την απόφαση. Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση, επικυρώνοντας ότι οι ανιόντες –παππούδες και γιαγιάδες– υποχρεούνται να συμβάλλουν στη διατροφή του εγγονού όταν οι οικονομικές δυνατότητες των γονέων δεν επαρκούν. Σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα, η υποχρέωση αυτή ενεργοποιείται στην έκταση που η ανάγκη δεν μπορεί να καλυφθεί από τις δυνάμεις έστω και του ενός γονέα.

Η τελική απόφαση καθορίζει τη συνολική διατροφή της ανήλικης στα 560 ευρώ μηνιαίως. Από αυτά, ο πατέρας καλείται να καταβάλλει 200 ευρώ, η μητέρα 80 και οι παππούδες από την πατρική γραμμή 280 ευρώ, καθώς κρίθηκε ότι έχουν επαρκή οικονομική άνεση, μεγάλη ακίνητη περιουσία και συνολικά μηνιαία εισοδήματα που υπερβαίνουν τις 2.000 ευρώ. Η απόφαση του Αρείου Πάγου δημιουργεί πλέον δεδικασμένο, ανοίγοντας τον δρόμο για αντίστοιχες υποθέσεις, όπου η ευθύνη διατροφής μπορεί να επεκτείνεται στους οικονομικά εύρωστους παππούδες και γιαγιάδες, όταν οι φυσικοί γονείς αδυνατούν ή αρνούνται να ανταποκριθούν. Πρόκειται για μια δικαστική τομή με κοινωνική διάσταση, που αναγνωρίζει ότι η οικογενειακή ευθύνη για την ευημερία του παιδιού δεν σταματά στους γονείς, αλλά εκτείνεται και στις προηγούμενες γενιές, όταν αυτές διαθέτουν τα μέσα να στηρίξουν.