Από το Ελιζέ στη La Santé: Ο έρωτας Σαρκοζί – Μπρούνι ως καθρέφτης της γαλλικής εξουσίας

Ο Nicolas Sarkozy πέρασε σήμερα τις πύλες της φυλακής La Santé για να εκτίσει ποινή πέντε ετών, όμως το προσωπικό του έπος – γάμοι, διαζύγια, θυελλώδεις έρωτες, άνοδος και δημόσια αμφισβήτηση – φωτίζει κάτι μεγαλύτερο: πώς ένα ζευγάρι-σύμβολο της γαλλικής εποχής των media μετατράπηκε σε καθρέφτη της ισχύος και της ευπάθειάς της. Δίπλα του, η Carla Bruni, συγκρατημένη αλλά εμφανώς συγκινημένη, βλέπει τη σχέση τους να δοκιμάζεται στην πιο σκληρή της φάση – και να παραμένει σημείο αναφοράς. Ο πρώτος γάμος του Σαρκοζί με τη Marie-Dominique Cazeneuve (1982–μ.1990s) έμεινε μακριά από τα φώτα. Η καμπή ήρθε με τη Cécilia Ciganer-Albéniz (Attias): γάμος το 1996, υψηλές προσδοκίες και –το 2007– μια δημόσια ρήξη, όταν εκείνη παραδέχθηκε νέα σχέση. Η ανακοίνωση του διαζυγίου, Οκτώβριος 2007, μόλις εβδομάδες μετά την εκλογή του στην προεδρία, ήταν ιστορική: πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες που εν ενεργεία Γάλλος πρόεδρος χώριζε. Η εικόνα του ενοίκου του Ελιζέ μόνος, με τον ιδιωτικό του βίο στην πρώτη γραμμή, σφράγισε την αρχή μιας νέας εποχής όπου το προσωπικό γινόταν πολιτικό αφήγημα.

Το φθινόπωρο του 2007, ένα δείπνο γνωριμίας από τον διαφημιστή Ζακ Σεγκκελά έφερε τον πρόεδρο και την πρώην υπερ-μοντέλο/τραγουδίστρια Carla Bruni πρόσωπο με πρόσωπο. Η χημεία υπήρξε ακαριαία και, μέσα σε λίγους μήνες, ο έρωτας απέκτησε θεσμική σφραγίδα: 2 Φεβρουαρίου 2008, πολιτικός γάμος στο Μέγαρο των Ηλυσίων. Η ταχύτητα της ένωσης, μα και η παγκόσμια λάμψη της Μπρούνι, αναδιαμόρφωσαν την προεδρική εικόνα: λιγότερη τεχνοκρατία, περισσότερη κουλτούρα και glamour – ένα «νέο πρόσωπο» για τη γαλλική προεδρία στην εποχή των social media. Ο ίδιος ο Σαρκοζί, αργότερα, δικαιολόγησε τη «βιασύνη» του ως επιλογή αξιοπρέπειας για να μη βρεθεί η Μπρούνι στο γκρίζο πλαίσιο της «επίσημης ερωμένης». Από εκείνη τη στιγμή, το ζευγάρι δεν ήταν απλώς προσωπικότητα και σύντροφος· ήταν πολιτικό statement.

Η Μπρούνι λειτούργησε ως επιταχυντής αλλαγής: εικαστική κουλτούρα, μουσική, διεθνής ορατότητα. Ο Σαρκοζί, με αυτοσαρκασμό, αποδέχθηκε ότι το παρελθόν της σε φωτογραφικά πορτρέτα θα γινόταν αντικείμενο ανακύκλωσης – και το «αγκάλιασε» επικοινωνιακά. Το ζευγάρι πέτυχε να μετατρέψει την ιδιωτική ζωή σε ελεγχόμενο δημόσιο αφήγημα, με όρους δικούς του. Όσο όμως η πολιτική φθορά μεγάλωνε, οι δικαστικές εκκρεμότητες για την παράνομη χρηματοδότηση της εκστρατείας του 2007 επισκίαζαν το λαμπερό περίβλημα. Οι έρευνες διαδέχθηκαν η μία την άλλη και κατέληξαν σε καταδίκη. Η Μπρούνι παρέμεινε σταθερά στο πλευρό του – το «Love is the answer» που ανάρτησε μετά την ετυμηγορία ήταν κάτι παραπάνω από φράση: ήταν η στρατηγική ενός ζευγαριού απέναντι στις ρωγμές της δημόσιας εικόνας.

Σήμερα ο Σαρκοζί οδηγείται στη La Santé, σε απομονωμένη πτέρυγα για λόγους ασφαλείας, με δικαίωμα δύο επισκέψεων την εβδομάδα. Οι συνήγοροί του κινούνται για αποφυλάκιση, επικαλούμενοι ηλικία και συνθήκες. Λίγο πριν την εισαγωγή του, ο ίδιος δημοσιοποίησε επιστολή δηλώνοντας ότι είναι θύμα «δικαστικού σκανδάλου» και επιμένοντας στην αθωότητά του. Είναι δική του θέση· η Δικαιοσύνη έχει ήδη μιλήσει. Στο μεταξύ, οι κάμερες καταγράφουν τη Κάρλα Μπρούνι να δακρύζει: μια εικόνα ήσυχη, αλλά εκκωφαντική.

Ο Σαρκοζί και η Μπρούνι υπήρξαν εμβληματικό project δημόσιας ζωής: ένας «ταχύς έρωτας» που έγινε εργαλείο πολιτικής αφήγησης, ένα ζεύγος που όρισε τα όρια μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου στη Γαλλία της υπερέκθεσης. Το διαζύγιο με τη Cécilia, ο γάμος-εξπρές, η λάμψη και, τώρα, η φυλάκιση συνθέτουν μια ιστορία για τη γοητεία της εξουσίας – και την ευπάθειά της όταν η Δικαιοσύνη διεκδικεί τον τελευταίο λόγο.