Άγιο Όρος, μοναχοί: Μια διαφορετική ματιά στον κόσμο της Μοναστικής Πολιτείας
«Ήταν ό,τι ήθελα στη ζωή μου», «είναι δύσκολο αλλά η δυσκολία είναι ευλογία», «ο Θεός είναι παντού αλλά εδώ έχει κάτι διαφορετικό το μέρος» λένε οι μοναχοί

Μια διαφορετική ματιά στον κόσμο των μοναχών του Αγίου Όρους παρουσίασε το βράδυ της Δευτέρας ο ΣΚΑΪ, αποκαλύπτοντας τις ανθρώπινες ιστορίες πίσω από εκείνους που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη μοναστική κοινότητα. Μέσα από τις αφηγήσεις τους, ξεδιπλώνονται οι προσωπικές διαδρομές ενός Κινέζου που ασπάστηκε την Ορθοδοξία, ενός νέου που εγκατέλειψε την οικονομική επιστήμη για τον μοναχισμό, ενός κελιώτη που επέλεξε να ζει μόνος για σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα, καθώς και ενός Ουκρανού ξεναγού που μεταφέρει στην Αθωνική πολιτεία βετεράνους πολέμου.
Ο Κινέζος που βρήκε τον δρόμο του στη μονή Ξενοφώντος
Ο μοναχός Αμφιλόχιος γνώρισε την Ορθοδοξία όταν ζούσε στη Μεγάλη Βρετανία και από τότε αφιερώθηκε πλήρως σε αυτήν, βρίσκοντας τελικά καταφύγιο στο Άγιον Όρος και τη μονή Ξενοφώντος. «Εδώ αισθάνομαι πραγματικά ευτυχισμένος», αναφέρει συγκινημένος, εξηγώντας πως η νέα του ζωή περιστρέφεται γύρω από την εκκλησιαστική διακονία. «Βοηθώ στις λειτουργίες, ανάβω τα καντήλια, καθαρίζω τις εκκλησίες… Είναι η ζωή που πάντα ήθελα».
Οικονομικά ή μοναχισμός;
Ο μοναχός Εμμανουήλ, μόλις 27 ετών, μεγάλωσε στη Λάρισα και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στα οικονομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Αντί να ακολουθήσει μια επαγγελματική πορεία στο αντικείμενο των σπουδών του, επέλεξε την πνευματική ζωή στο Άγιον Όρος. «Η Παναγία μας προστατεύει και μας φροντίζει. Εδώ καλλιεργούμε τα δικά μας προϊόντα, είμαστε αυτάρκεις. Αυτή την περίοδο έχουμε μπρόκολα, πατζάρια, πράσα, σέλινο», περιγράφει ο νεαρός μοναχός, τονίζοντας ότι αν και οι δυσκολίες υπάρχουν, όλα γίνονται ευκολότερα όταν υπάρχει αγάπη και αφοσίωση στον Θεό.
Οι Ουκρανοί στρατιώτες που βρίσκουν παρηγοριά στο Άγιον Όρος
Τα τελευταία χρόνια, το Άγιον Όρος αποτελεί καταφύγιο προσευχής για Ουκρανούς βετεράνους του πολέμου, πολλοί από τους οποίους έχουν τραυματιστεί στη μάχη. Ο Πέτρος, ένας Ουκρανός φοιτητής που ζει στη Θεσσαλονίκη, δρα ως συνοδός των συμπατριωτών του που επισκέπτονται τις μονές. «Με ρωτούν διαρκώς πότε μπορούν να επιστρέψουν. Γι’ αυτούς το Άγιον Όρος έχει τεράστια σημασία, βρίσκουν εδώ γαλήνη και παρηγοριά», εξηγεί ο ίδιος, επισημαίνοντας τον ισχυρό δεσμό που δημιουργούν οι Ουκρανοί επισκέπτες με τον ιερό αυτό τόπο.
Ο μοναχός που ζει απομονωμένος εδώ και 24 χρόνια
Ο πατήρ Χαρίτων συγκαταλέγεται στους αποκαλούμενους κελιώτες μοναχούς, δηλαδή εκείνους που επιλέγουν να ζουν σε πλήρη απομόνωση. Βρίσκεται στο Άγιον Όρος από το 1974, όταν ήταν μόλις 15 ετών, και εδώ και 24 χρόνια ζει μόνος στο κελί του Αγίου Γεωργίου, που ανήκει στη μονή Κουτλουμουσίου. «Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ανοίξω έναν φεγγίτη για να έχω φυσικό φως», αφηγείται, ενώ αναφέρεται στην ιστορία του κελιού, το οποίο χρονολογείται τουλάχιστον από τον 16ο αιώνα.
Παρά τις δυσκολίες, δεν μετανιώνει για την επιλογή του: «Στο κοινόβιο όλα είναι έτοιμα. Εγώ πέρασα 20 χρόνια σε κοινόβιο, αλλά πάντα ήθελα να μείνω μόνος. Η ουσία του μοναχισμού είναι η ησυχία», τονίζει, επισημαίνοντας ότι οι αλλαγές που παρατηρεί στο Άγιον Όρος τα τελευταία χρόνια τον ανησυχούν. «Πονάω για τις μεταβολές, γιατί αυτό που προβάλλεται σήμερα δεν είναι το αληθινό Άγιον Όρος. Η εκκοσμίκευση λειτουργεί εις βάρος του».